น้ำหอมขยับตัวไปมาอยู่ภายใต้อ้อมกอดของคนตัวโตสองคน ท่อนแขนล่ำ ๆ ของพวกเขาพาดเอาไว้บนตัวของเธอ กอดเกยเอาไว้ราวกับกลัวว่าคนตัวเล็กจะหายไปไหน และมันก็เป็นแบบนี้ในทุก ๆ คืนที่นอนด้วยกัน ร่างบางหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง ยกแขนของพวกเขาออกจากลำตัวทีละคนด้วยความระมัดระวัง จากนั้นก็หันไปจุมพิตลงบนริมฝีปากหนาของทั้งคู่คนละที “อยากจะโดนเอาตอนเช้าหรือไงคะ” น่านฟ้าที่ยังหลับตาอยู่พูดขึ้น จากนั้นก็เปิดเปลือกตาขึ้นมามองพร้อมกับหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วประทับริมฝีปากลงไปบนปากบางเล็ก “เปล่าซะหน่อย น้ำแค่อยากจูบทักทายตอนเช้าก็แค่นั้น” เธอเอ่ยตอบ “แต่พี่ว่า เอาตอนเช้าก็ดีเหมือนกันนะ ดูสิ มันแข็งหมดแล้ว” เหนือน้ำพูดขึ้นมาสมทบแล้วก็ลุกขึ้นมาจูบเธอหนึ่งที เหมือนกลัวว่าจะเสียเปรียบคู่แฝดตัวเอง “เปลี่ยนเรื่องคุยเถอะค่ะ ว่าแต่ วันนี้พวกพี่สองคนไม่มีงานตอนเช้าเหรอคะ ถึงได้ตื่นสายได้” ปกติน่านฟ้ากับเหนือน้ำมักจะตื่นตั