17
พวกเราทั้งสิบคนมาถึงโรงพยาบาลในเวลาต่อมา พี่อัคคียืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน สีหน้าวิตกกังวลจนพวกเราพลอยใจไม่ดีไปด้วย บีโอรีบวิ่งไปหาพี่อัคคีเป็นคนแรกแล้วถามถึงอาการของคุณลุง เขาดูเป็นคนละคนกับคนที่ทะเลาะกับคุณลุงเมื่อวันงานในตอนนั้น พ่อกับลูก ยังไงก็ไม่มีวันตัดกันขาดหรอก
“หมอยังไม่ออกมาเลย ฉันภาวนาขอให้คุณพ่อไม่เป็นอะไรมาก”
“แล้วขับรถกันยังไง! ใครเป็นคนขับ ทำไมประมาทแบบนี้!!!”
บีโอตวาดเสียงดังลั่น จนชิงเกอเบลต้องเดินเข้าไปลูบไหล่เขาเพื่อให้ใจเย็นลง
“คนขับก็ลุงเสริมนั่นแหละ ตอนนี้อยู่ในห้องฉุกเฉินเหมือนกัน”
“ว่าไงนะ! ลุงเสริมเหรอ ก็รู้ว่าลุงเสริมขับรถประมาทจะตายแล้วทำไมถึงให้ไปขับรถให้พ่อ นี่พี่ดูแลพ่อภาษาอะไรหา!!!”
บีโอคว้าคอเสื้อพี่อัคคีแล้วง้างหมัดจะต่อยอย่างโมโห ฉันรีบเข้าไปดึงแขนบีโอที่กำลังจะปล่อยหมัดเอาไว้ ระ...แรงเยอะชะมัดเลยหมอนี่
“ปล่อยฉันนะ! ฉันบอกให้ปล่อย!”
บีโอห
