ตอนที่ 6

2205 คำ
6 ห้างสรรพสินค้า “เนี่ยเหรอธุระของนาย (‘ ‘)a” ฉันเกาหัวตัวเองอย่างงุนงง เมื่อตอนนี้ทั้งฉันและบีโอมายืนอยู่กลางห้างสรรพสินค้าใหญ่โตแห่งหนึ่งที่ผู้คนพลุกพล่าน ฉันไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆ แบบนี้เลย มันน่าอึดอัด T_T “ข้อตกลงข้อที่หนึ่ง -*-“ เสียงเขียวๆ แฝงความรำคาญเอาไว้มากมายของบีโอทำให้ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นอุดปากตัวเองแทบไม่ทัน เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ =X= “ตามฉันมา” สิ้นคำบีโอก็ก้าวขายาวๆ ของตัวเองเดินหน้าต่อไปโดยไม่รอฉันเหมือนเดิม เขาเดินขึ้นลงบันไดเลื่อนชั้นนู้นชั้นนี้เป็นว่าเล่นจนฉันวิ่งตามแทบไม่ทัน คนในห้างก็เยอะพอแล้วยังจะมาเดินเหมือนเหาะได้อีก ไม่สงสารกันเลยหรือไงนะหมอนี่ TOT ในที่สุดบีโอก็มาหยุดอยู่ที่ร้านทำผมร้านหนึ่งที่ชั้นหกของห้าง เป็นร้านที่ดูหรูสุดๆ และดูท่าว่าค่าทำผมคงจะแพงไม่น้อย แต่อะไรก็ไม่น่าสงสัยเท่าบีโอมาทำอะไรที่นี่ หรือเขาอยากจะทำผมกะทันหัน? แต่ทรงผมเขาก็เนี้ยบและเท่เกินบรรยายอยู่แล้วนี่นา และอีกอย่าง...เนี่ยเหรอธุระของเขาที่บอกกับฉัน หมอนี่จะไร้สาระไปอีกนานแค่ไหน ฉันก็เบื่อเป็นนะ (โว้ย!) TOT “นี่...เรามาทำ...” “อ้าว...คุณชายบีโอ สวัสดีฮ่า~” เสียงใหญ่ยักษ์ที่ฟังแล้วน่าขนลุกดังขัดประโยคคำถามของฉัน กระเทยร่างตึกคนหนึ่งเดินเข้ามาหาบีโอด้วยท่าทีประจบประแจง “ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะฮ้า ว่าแต่มาทำผมเหรอ พอดีเลย ตอนนี้พี่พอลล่ากำลังว่าง เชิญด้านในเลยนะฮ้า~” พะ...พอลล่า =O=; “ไม่ใช่ผมหรอกครับ แต่เป็นผู้หญิงคนนี้ต่างหาก ผมอยากให้พี่พอลล่าทำยังไงก็ได้ ช่วยเปลี่ยนยัยนี่ให้กลายเป็นคนที” “เอ๋?! ฉันเหรอ!” ฉันรีบเงยหน้าถามเขาอย่างตกใจ บีโอแสยะยิ้มราวกับกำลังสะใจก็ไม่ปาน ไอ้หมอนี่มัน...เผด็จการแม้กระทั่งกับร่างกายของฉันเหรอเนี่ย T^T!!! “ก็ใช่น่ะสิ ในนี้มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นแหละ ที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงและมีสภาพเกินเยียวยาจนเหมือนถูกขุดขึ้นมาจากหลุมน่ะ” “ไม่นะ! นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้ฉันทำนู่นทำนี่ มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเส้น...” “จัดการได้เต็มที่เลยครับพี่พอลล่า ผมขอไปทำธุระก่อน แล้วจะกลับมา” บีโอดันตัวฉันส่งให้กับพี่พอลล่า และทันทีที่ตัวฉันถึงมือพี่แก กะเทยอีกมากมายก็พุ่งมาช่วยกันล็อคตัวฉันเอาไว้แน่น อ๊ากกก! ไม่นะ T^T!!! “ไม่ต้องเป็นห่วงนะฮ้าคุณชาย พี่จะเปลี่ยนคุณน้องนางผู้นี้ให้เป็นเจ้าหญิงแสนสวยให้ได้เลยฮ่ะ เชื่อฝีมือพี่พอลล่าได้เลย!” พี่พอลล่าชูนิ้วคอนเฟิร์มก่อนจะส่งซิกให้เหล่ากะเทยที่ล็อกตัวฉันไว้ลากฉันเข้าไปในร้าน นี่มันนรกชัดๆ อีตาบ้านั่นมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้เนี่ยยย TOT!!! “นะ...นั่นอะไรน่ะ!” ฉันรีบถามอย่างตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นเครื่องแปลกประหลาดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่เกิดมาในมือของพี่กะเทยคนหนึ่ง “ไม่ต้องเป็นห่วงนะฮ้าคุณน้อง ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกฮ่ะ เครื่องนี้จะช่วยทำให้เส้นผมหยาบๆ ของคุณน้องนุ่มสลวยขึ้นเฉยๆ” ถามฉันสักคำได้หรือเปล่าว่าต้องการผมที่นุ่มสลวยมั้ยน่ะ TOT กึก กึก! “อ๊ากกก TOT” นี่มันจะช่วยให้ผมนุ่มสลวยหรือถลกหนังหัวฉันไปตากแดดกันแน่ยะ เจ็บนะรู้มั้ย T^T! “พวกเรา จับตัวไว้ ดิ้นเร่าๆ เป็นปลาโดนน้ำร้อนลวกแบบนี้เดี๊ยนทำไม่ถนัด” “ได้ฮ่ะเจ๊ >__<” และแล้วประโยคที่ฉันจะพูดก็ไม่ได้รับการสนใจจากยัยพี่คนนี้เลยสักนิดเดียว ทุกคนใช้อะไรมองกันนะว่าฉันกับหมอนั่นเป็นแฟนกัน แถมยังบอกว่าเหมาะสมกันอีก ไม่จริงสักนิด ถ้าต้องเป็นแฟนหมอนี่และยังเหมาะสมกัน ฉันยอมเป็นกิ๊กของอีตาบีเอ็มจอมเพี้ยนดีกว่า T^T!!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม