Chapter 1
700 คำ
" ฮ้าาาาา สดชื่นสุดๆสอบย่อยวันนี้ผ่านไปด้วยดี "
ฉันเงยหน้ามองสบตากับยัยต้นข้าว ที่ทำท่าทางดี้ด้าสุดๆเมื่อการสอบย่อยผ่านไป ฉันชิวๆอยู่แล้วเพราะฉันเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยที่แพงแสนแพงนี้ได้เพราะฉันได้ทุนของที่นี่ยังไงล่ะ เด็กเรียนดีอย่างฉันคงไม่มานั่งกังวลเรื่องสอบย่อยๆอะไรแบบนี้หรอก หลายคนคงยังไม่รู้จักฉันสินะ ฉันชื่อเมเปิ้ล อายุ22แล้วนี่ก็ปีสุดท้ายที่จะเรียนเพื่อออกไปฝึกงานแล้ว บ้านฉันก็ไม่ได้ถึงกับร่ำรวยอะไรพ่อฉันกับแม่ฉันเปิดร้านอาหารอยู่ก็พออยู่ได้เราก็เลยไม่ได้ลำบากอะไรมาก
"ยิ้มอะไรยะ ฉันไม่ได้เรียนดีเหมือนหล่อนจ้า ไม่ต้องมายิ้มเยาะฉันยะ ชิ อย่าให้เรียนเก่งบ้างแล้วกัน"
ยัยต้นข้าวมองหน้าฉันแล้วเชิดหน้าใส่ฉัน ฉันยิ้มจำๆก่อนจะก้มหน้าลงงานส่งอาจารย์ต่อ
"นี่เมเปิ้ล แกพูดอะไรกับฉันบ้างสิ อย่าทำเหมือนฉันนั่งอยู่คนเดียวได้มะ"
ฉันเงยหน้าสบตากับยัยต้นข้าวแล้วมองหล่อนอย่างงงๆ
"ว่ามาสิ "
"จะบ้าตาย แกคุยกับฉันบ้างก็ได้มะ โอ๊ยยย หงุดหงิด"
ฉันหลุดขำออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ คือฉันขี้เกียจพูดอ่ะไม่ได้มีอะไรมากนักหรอก ถ้าจะพูดก็พูดแค่นั้น
"พอเถอะทำงานไปจะถึงกำหนดส่งแล้ว"
ฉันเอ่ยออกไปก่อนจะนั่งทำงานต่อ สักพักก็มีเพื่อนร่วมห้องเดินมาอีกสองสามคน คือเราเรียนเสรีกันนะก็เลยต่างคนต่างไป
"ยัยเมเปิ้ล ยัยต้นข้าว คืนนี้ไปแดนซ์กัน"
ฉันรีบส่ายหน้าทันที นี่ฉันคบกับพวกมันไปได้ยังไงก็ไม่รู้ ชอบดื่ม ชอบเต้น ชอบเที่ยว ส่วนฉันชอบอ่านหนังสือเข้าวัดมากกว่า
"ฉันขอบายนะ"
"แกปฏิเสธมาตลอดแล้วนะถ้าครั้งนี้ปฏิเสธอีกรอบ พวกฉันจะเลิกคบแกแล้วนะ"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ โดนพวกมันขู่อีกล่ะก็ฉันไม่รู้จะไปทำไมก็มันไม่สนุกนี่นา
"ไปเถอะนะเมเปิ้ล แกไม่ต้องจ่ายอะไรสักบาท พวกฉันเลี้ยงเอง น้าๆๆ ไปน้า"
ยัยสายฝนจับไหล่ฉันแล้วเขย่าเบาๆ กระพริบตาปริบๆทำตาแป๋ว เห้ออออออ
"เอาเถอะ ไปแป๊บๆนะ"
"เย้ๆๆๆๆ ป่ะงั้นไปแต่งตัวห้องฉันนะ"
แล้วพวกมันก็เก็บของใส่กระเป๋าให้ฉันแถมหิ้วไปให้เสร็จสรรพ ดีจริงๆ ฉันเดินตามพวกมันไปเงียบๆ เอาเถอะถือว่าไปเปิดหูเปิดตาบ้างแล้วกัน
.
.
@Gospup
"จองไว้ชั้น VVIP ชื่อสายฝนค่ะ"
สายฝนบอกพนักงานจากนั้นพวกเขาก็พาฉันเดินขึ้นไป ไม่ชอบสายตาพวกผู้ชายที่มองมาเลยจริงๆให้ตายสิ ฉันก็ไม่ได้แต่งตัวล้อเป้าขนาดนั้นซะหน่อย
"เมเปิ้ลจ๋านั่งตรงนี้น้า พวกฉันจะไปสั่งเครื่องดื่มแล้วก็จะไปห้องน้ำแกเฝ้าโต๊ะกับยัยต้นข้าวก่อน เคมะ"
"อื้ม ไปเถอะ"
ฉันหยิบโทรศัพท์มากดส่งข้อความให้พ่อกับแม่ฉัน จริงๆฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดนะ แต่เนื่องด้วยความสามารถที่มีส่งผลงานเข้าประกวดจนได้ทุนมาเรียนที่นี่ ฉันก็เลยต้องห่างจากบ้าน แต่นี่ดีนะที่ฉันค่าใช้จ่ายไม่ได้ใช้อะไรมาก แต่เกรดผลการเรียนต้อง3.8ทุกเทอม ถึงจะได้เรียนฟรี แต่ก็นะฉันเรียนเก่งนี้เนาะ ฉันกดส่งข้อความให้พ่อกับแม่ฉันเรียบร้อยก็เก็บเข้ากระเป๋าเงยหน้าขึ้นไปสบตากับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อมากเลยแหละแต่ฉันไม่ได้ติดใจตรงหน้าตาเขาหรอกเพราะฉันไม่ได้สนใจ แต่ที่ฉันสนใจก็คือ ผู้หญิงที่เดินตามเขาไปมา
"เธอไม่ใช่คนนี่นา"
- ผู้เขียน
