8.ถือเสียว่าเป็นคืนเข้าหอ

1289 คำ
"กรี๊ดดดดด .... " เสียงกรีดร้อง ของเดมี่ ที่ดังออกมา เธอโดนเจสัน ทับตัวเธอ พร้อมกับระดมจูบ เธอ ไปทั่วใบหน้า เดมี่ ไม่คิดว่า เจสัน จะป่าเถื่อน กับเธอ เช่นนี้ "ปะะะ ปล่อยนะ เจสัน " "เดมี่ ในที่สุด ผมก็กลับมา หาคุณ ซะที " "นาย เมา ใช่ไหม " เสียงเธอ ถามเมื่อเห็นว่าเขา ยังกอดรัดเธอ แน่น "ปปปล่อย นะ " เจสัน ที่มีท่าทีเมาอยู่แล้ว พร้อมกับความเป็นผู้ชาย ในตัว ของเขา ทำให้เกิดอารมณ์ ยิ่งเดมี่ ดิิ้นรน ที่จะหนี ออกห่าง ในอ้อมกอดเขา เขายิ่งกอดรัดตัว เธอแน่น "ฮือออ เจสัน ปล่อยยยยนะ " เสียงเธอร้องบอก "อย่ามาทำสำออย เดมี่ ตลอดสามปี ที่ผ่านมา ผมเฝ้าดูคุณมาตลอด กับอีแค่ผมกอด นิดหน่อย ถึงกับร้องไห้ ออกมา "เพลี๊ยะ!!!" เสียงฝ่ามือ ที่กระทบ บนใบหน้า ของเจสัน จนหน้าของเขาหันไปอีกทาง "คุณกล้าตบหน้าผม หรือ" เขาถาม ในขณะที่มือของเดมี่ ยังคง ตบตีเขา เรื่อยๆ "ได้ ชอบแบบนี้ ใช่ไหม " "แควกกก !!! เสียงของเสื้อขาด ตอนนี้ เจสัน กระชากมันออกจากตัวเธอ ทำให้เนื้อตัวของเธอ ตอนนี้ มีแต่รอยแดง เต็มไปหมด "กรี๊ดดดด ไม่นะ " "แควกกกก " เจสัน ใช้แรงที่มีทั้งหมด ดึงเสื้อ รวดเดียว ให้หลุดจากตัวเธอ และเขา ก็โยนมันทิ้ง ลงพื้น "กรี๊ดดดดดดด ไม่นะ " "ด้วยในห้อง ของเดมี่ ถึงมันจะมืด แต่พอจะเห็นเรือนร่าง ที่เปล่าเปลือย กำลังปกปิด เนื้อตัว ไม่ให้เขาเห็น "ถึงเวลา เข้าหอ แล้วที่รัก " เสียงของเขากระซิบ ที่ริมหู ของเธอ ก่อนที่จะ ใช้มือตัวเอง จับแขนของเธอทั้งสองข้าง ชูขึ้นเหนือหัว เจสัน ก้มลงไปไซร้คอ ของเธอ อย่างจะดูดเลือด ของเธอ "เจ็บนะ !! เดมี่ เจ็บ " เสียงเธอร้องบอก แต่นั่นไม่ได้ทำให้ เขา ละจากที่เขากระทำได้เลย ยิ่งดิ้น เดมี่ ก็ยิ่งเหนื่อย ยิ่งมัน ทำให้เขาล็อค ตัวเธอ อย่างง่าย เจสัน ยังคงซุกไซร้ เธอ ด้วยความละมุน เพราะตอนนี้ เขากลับหลง ร่างกายอันหอม นี้เสียแล้ว เพราะความปลุกเร้า อารมณ์ ที่เขาส่ง ให้กับเธอ มันยิ่งทำให้ตัวเธอ ที่ไม่เคย ได้รับประสบการณ์แบบนี้ กลับทำให้ตอบสนอง เขาอย่างดีเลยทีเดียว "อืมมม อ่าสสส " "ดี แบบนี้ สิ ผมชอบ " เสียงเขาบอก เมื่อได้ ยินเสียงเธอคราง ออกมา เป็นระยะ เจสัน ยิ่งรุกเร้า อารมณ์เธอ จนตอนนี้ เขาทนจะทนไม่ไหว แล้ว .... เขาใช้มือคว้า ที่หัวเตียง เพื่อจะหยิบ อะไรบางอย่าง แต่ลืมไปว่า นี่ไม่ใช่ ห้องของเขา "ฉิบหาย ล่ะ " เสียงอุทาน ออกมาเบาๆ "ลืม ได้ไงวะ " ด้วยความ ที่อารมณ์เสีย แต่เขาก็ไม่สามารถ ทนต่อ สิ่งเย้ายวน ที่อยู่เบื้องหน้า ได้เช่นกัน "เอาก็เอาว่ะ " ว่า แล้ว เขาจึงจัดท่านอน เธอ ให้สบายที่สุด โดยเขายังคงจูบเธอ อย่างละมุน "พร้อมนะ " ว่าแล้ว เขาจึงสอดมันเข้าไป อย่างสุด "กรี๊ดด กรี๊ดด " เสียงเดมี่ ร้องสุดเสียง พร้อมกับน้ำตา ที่ไหลออกมา "นี่ เธอ " "เจ็บบบบ " "เดมี่ คุณ ไม่เคย " "เอามันออกไป เจสัน " เสียงของเธอร้องบอกเขา ให้เขารีบเอามันออกไป เพราะตอนนี้ ร่างกายของเธอ บีบรัด จนเจ็บไปหมด "อย่าขยับ หนีสิ มันจะเจ็บ ยิ่งกว่าเดิม " เสียงของเขาบอก พร้อมกับ อยู่นิ่งๆ ให้ร่างกายของเธอ ปรับตัว รับกับร่างกาย ของเขา "เดมี่ เจ็บ " เธอร้องบอกเขา เสียงอ่อน เจสัน ที่มองใบหน้าของเธอ ตอนนี้ เต็มไปด้วยคราบน้ำตา พร้อมกับเสียงร้อง ที่บอกว่า เจ็บ ใช่สิ เขาทำกับเธอ รุนแรงเกินไป นี่มันครั้งแรก ของเธอ เขาน่าจะ ทะนุถนอม เธอให้มากกว่านี้ เจสันจูบเธอ แทนคำปลอบโยน เพื่อไม่ให้เธอเจ็บ เมื่อร่างกาย ของเขา ปรับตัวเข้ากับร่างกายของ เธอ แล้ว เขาจึงเริ่มขยับตัว เบาๆ และสอนจังหวะ ให้กับเธอ เสียงร้องที่ดังออกมาเป็นระยะ เจสันรู้ว่า มันคือ ความสุข ของเธอ และเขา ที่ได้รับ ตลอดทั้งคืน เดมี่ ที่ตื่นขึ้นมา เธอยังคงนอน อยู่ในอ้อมกอด ของสามี อย่างเป็นทางการ เธอเห็นว่า เจสัน ยังคงหลับอยู่ เดมี่จึงพยามจะลุก แต่มันลุกไม่ไหว ตอนนี้ร่างกาย ของเธอ เจ็บไปหมด จนขยับตัวไปไหน ไม่ได้ เพราะความเคลื่อนตัวของเธอ ทำให้เจสัน จับเธอ เข้ามากอด "นอนต่ออีกหน่อยเถอะ เมื่อคืน ไม่ได้นอน เลย " เขาบอกกับเธอ พร้อมกับหลับ ตาลงอีกครั้ง ส่วนเดมี่ ต้องจำใจ ที่จะหลับตาลง อีกครั้ง เสียงเคาะประตู ดังขึ้น ทำให้เดมี่ ตื่นขึ้นมา เธอมองไปที่ข้างตัว ตอนนี้ กลับไม่มี วี่แวว ของเจสัน เธอมองดูนาฬิกา ที่อยู่ติดฝาผนัง นี่มันบ่ายสาม แล้ว เธอไม่คิดว่า ตัวเอง จะนอน ได้นานขนาดนี้ เธอรีบลุก มาแต่งตัว และเปิด ประตู เป็นป้าพิ้งค์ ที่นำชุด ว่ายน้ำ มาให้เธอ "อะไรคะ ป้า " "ชุดค่ะ คุณเจสัน สั่งป้า มาให้คุณ " "แต่นี่ มัน " "คุณ เดมี่ รีบเปลี่ยน เถอะ แล้วลง ไปหาคุณเจสัน ที่สระ " ป้าที่รับคำสั่ง จากเจ้านาย บอกกับเธอ ก่อน จะปล่อยให้เธอ จัดการ ตัวเองให้เรียบร้อย ด้วยคำสั่งของคนที่เป็นใหญ่ของบ้าน เธอจึงจำยอมทำตาม และลง มาเจอเจสัน ที่สระน้ำ เจสัน ที่ยังคงว่ายไปมา ด้วยอารมณ์ดี มันเป็นกิจกรรม อย่างหนึ่ง ที่เขาชอบ เขามองเธอ มาที่ริมสระ และสั่งให้ถอดเสื้อคลุม ออก ก่อนจะดึงมือเธอ ลงในสระ "ว้ายยยย " "ฮ่าา ๆๆ " เสียงของเขา หัวเราะ อย่างชอบใจ ที่เหล็งให้เธอ ร้องออกมา แต่ เดมี่ ไม่ชอบนัก เพราะเธอ ว่ายน้ำไม่เป็น ทำให้ตัวเธอ ถึงจม และ ผลุบๆ โผล่ ๆ ขึ้นมา "เจสัน ช่วยด้วย " เจสัน ที่ฟังเสียงเธอร้อง ตะโกนให้ช่วย เขายิ่งชอบใจ "เจสัน ช่วยยย ด้วยยย เจสัน นนน" เดมี่ ที่เห็นว่า เจสัน เข้ามาใกล้ ถึงจึงรีบคว้า ตัวเขา กอดรัด ที่คอ ตัวเอง เพื่อนพยุง ตัวเองไม่ให้จม เสียงหอบ ของเธอ ทำให้เจสัน ยิ่งชอบ เดมี่ เห็นท่าที ของเขา จึงรู้ว่า นี่คงจะเป็น บทเรียน ที่เขาสอนเธอ ที่เมื่อหลายเดือนก่อน เธอได้พาเพื่อนร่วมงาน มาปาร์ตี้ กันริมสระน้ำ ถึงแม้ว่า เธอ จะว่ายน้ำไม่เป็น แต่ตอนนี้ มันมีอุปกรณ์ ที่กลุ่มเพื่อนๆ ของเธอ ได้เตรียมเอาไว้ และคิดว่า เรื่องนี้ เจสันคงจะรับรู้ ก็นี่มันบ้าน ของเขานิ เดมี่ ยังคงรัดคอ เขา เธอไม่กล้าปล่อยมือ เพราะขืนเธอปล่อย อาจจะเป็นตัวเธอ ที่จมเสียเอง เพราะเจสัน ไม่ได้เกาะหรือจับตัวเธอเลย มีแต่เธอเท่านั้น ที่เกาะเขาแน่น เจสัน ที่เห็นว่า หญิงสาวเกาะเขาแน่น เขายิ่งชอบ เขารู้ว่า เธอว่าว่ายน้ำ ไม่เป็น ตั้งแต่เห็นคลิป ในวันนั้นแล้ว แต่เขาไม่ชอบใจ ที่ผู้ชายเหล่านั้น กลับสอนเธอ ว่ายน้ำ เพราะเหตุนี้ เขาจึงอยากจะสอนเธอ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม