"ปล่อยนะ นายจะทำอะไร เจสัน "
"อยู่นิ่งๆ สิ !! เดี๋ยวก็หล่น ลงไปกองกับพื้น"
"นายก็ปล่อยสิ ฉันเดินเองได้ "
"อยู่เฉยๆ ผมอุ้ม คุณขึ้นมา จะถึงห้องอยู่แล้ว " ว่าแล้ว เจสัน ใช้เท้าเขี่ยประตู ห้องให้เปิดออก เขาอุ้มเดมี่ มาที่ห้อง และเกล้งโยน เธอ ลงบนเตียงนอน
"นายทำบ้าอะไร ฮะ !! มันเจ็บนะ " เธอตะคอก ใส่เขา
"ก็ทำให้เจ็บไง จะได้กลับมาสนใจ ผมบ้าง "
"สนใจ "
"ใช่ "
"ไม่เข้าใจ ที่ นายพูด "
"ก็มัวแต่สนใจ ไอ้โทรศัพท์ อะไรนั่น ผมถามคุณ ตั้งหลายรอบ " เสียงของเขา ตอบโต้ อย่างไม่ลดละ เช่นกัน
"เอาล่ะ คืนนี้ ผมจะนอนที่นี่ " ว่าแล้ว จึงขยับเข้ามา นอนบนเตียง ของเธอ
"นายเป็นบ้า อะไร เจสัน "
"ไม่ได้เป็นบ้า แต่ผมเป็นสามี ของคุณ "
"เจสัน "
"หยุดคุยได้แล้ว ผมเริ่ม จะง่วงแล้ว " ว่าจบ เขาก็ดึงผ้าห่มของเธอ มาห่ม แถมยัง เกล้งปิดตา อีกด้วย
"ออออ ผมไม่อยากได้ ยิน ไอ้เสียงข้อความนั่น !! มันหนวกหู" เขาพูดดักคอเธอ เมื่อสังเกตเห็นว่า เธอคงไม่อยากจะนอนตอนนี้ และไม่อยากให้เขาเห็นเธอเล่นมัน เช่นกัน
"ก็ได้ เจสัน นายคิดจะเล่นลูกไม้ แบบนี้ ใช่ไหม !! "
ว่าแล้ว เธอจึงขยับมานอน ใกล้ ๆ เขา และพยามข่มตาหลับ ในที่สุด
เขาไซร้คอ เธออย่างนุ่มนวล ด้วยกลิ่นหอมสบู่ อ่อนๆ ยิ่งปลุกอารมณ์ ในตัวเขา
ดูท่าแล้ว หญิงสาว ยังคงหลับสนิท โดยไม่รู้ว่า โดนคนตัวใหญ่ข้างกาย กำลังเอาเปรียบเธออยู่