ขยี้รัก มาเฟีย : 03/2 -เขา เลือก ฉัน!
982 คำ
“ยัยพราว!” อำนาจหน้าเสียทันทีเมื่อพริบพราวพูดจบประโยค เพราะมันเป็นประโยคที่แทบจะปลิดชีวิตเขาตอนนี้ได้เลย
“หึๆ ผมชักจะชอบความกล้าของลูกคุณแล้วสิ” เซนปล่อยเสียงหัวเราะในลำคอ มุมปากหนายกยิ้มไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะกล้าแย้งไบรอันต์ขึ้นมาได้
“เอ่อ.....ผมต้องขอโทษคุณไบรอันต์ด้วยนะครับ / พราวขอโทษที่เสียมารยาทกับคุณไบรอันต์เดี๋ยวนี้”
“ไม่ค่ะ!” พริบพราวยังคงตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นอย่างต้องการท้าทาย แต่ไบรอันต์กับทำเพียงยกยิ้มมุมปากให้กับเธอ
“พราว!!” อำนาจที่เห็นท่าทีของลูกสาวก็ยิ่งรู้สึกโกรธจัด
“หึ...ไม่เป็นไรครับคุณอำนาจ ผมผิดเองที่เสียมารยาทกับเธอ ฉะนั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษผมจะนัดคุยโครงการของคุณอำนาจให้เร็วขึ้นดีไหมครับ”
“จะ..จริงเหรอครับ ขอบคุณมากครับคุณไบรอันต์ ผมดีใจมากจริงๆ ผมพร้อมและยินดีจะเข้าไปคุยเรื่องธุร...ระ...”
“แต่!”
“คะ..ครับ”
“วันนี้...ผมจะต้องได้เต้นรำกับเธอ....พริบพราวลูกสาวของคุณ”
“งื้อออออ หนูไม่ยอมหรอกนะ..พะ..พ่.. อุ๊บ!”
พริบพราว talk….
ทันทีที่ฉันได้ยินข้อเรียกร้องจากคุณไบกอน (ชื่อใหม่ที่ฉันพึ่งตั้งให้เขาเมื่อกี้นี้เอง) ฉันก็ต้องรีบปฏิเสธทันทีแต่ก็นั่นแหละ ฉันโดนมือพ่อที่แสนรักลูกสาวคนนี้ยกขึ้นมาปิดปากฉันอย่างจัง ดีนะที่ซื้อลิปแพงและติดทนดีไม่งั้นปากเลอะหน้าแหกไปแล้ว
พ่อนะพ่อ ฉันจะทำยังไงดีก็ในเมื่อตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์มาเต้นรำอะไรหรอกนะ ถึงคุณไบรกอนเขาหล่อก็จริงแต่ในสายตาเขานี่สิมันดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก ขืนฉันตกปากรับคำเต้นรำกับเขาไป ฉันกลัวว่าเขาจะดูดคอกินเลือดฉันเสียก่อน
แปะๆ แปะๆ
“ไม่อยากจะเชื่อ ว่าเพื่อนรักจะถูกปฏิเสธนะ” เสียงมือหนาของเซนตบมือให้กับบทสนทนาเมื่อครู่ เขารู้สึกขบขันและทึ่งในตัวผู้หญิงคนนี้มากจริงๆ ที่กล้าหาญไม่เกรงกลัวแววตาของเพื่อนรักของเขาเลย
“หึ” ไบรอันต์เพียงส่งเสียงในลำคอยิ่งเธอพยศกับเขามากเท่าเรา เขาก็คิดที่อยากจะปราบเธอลงให้ได้
“สาวน้อย สนใจจะเต้นรำกับฉันแทนไหม” เซนลองเชิงเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ค่ะ พราวไม่อยากเต้นรำกับคุณทั้งสองคน” ฉันแกะมือหนาของพ่อออกอย่างรวดเร็วก่อนจะตอบกลับไปอยากเสียงดังฟังชัด และเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างคนที่เหนือกว่า ตอนนี้ฉันอยากจะกรี๊ดออกมามาก เพราะว่าตอนนี้มีผู้ชายหล่อถึงสองคนกำลังแย่งชิงฉันอยู่ ‘ฉันใคร....นี่พริบพราวนะ ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดไว้หรอกจ้า....จุดจุดนี้ฉันก็ต้องขอเล่นตัวหน่อยแล้วกัน’
“คุณเซน คุณไบรอันต์ค่ะ เชอรี่ขออาสาเป็นคู่เต้นรำแทนพริบพราวเองค่ะ คืนนี้...เป็นเชอรี่ได้ไหมคะ”
ฉันหันไปตามเสียงบีบเล็กของยัยเชอรี่ทันที ที่ตอนนี้มันกล้ามายืนแทรกกลางระหว่างผู้ชายหล่อของฉัน ด้วยท่าทางเหนียมอาย ฉันล่ะขอเบะปากให้มันหนึ่งทีก่อนจะคิดอะไรดีๆ ออกแล้ว
“อุ้ย! ขอโทษด้วยนะจ๊ะเชอรี่ พอดีฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉัน…...อยากจะเต้นรำกับคุณไบรอันต์และคุณเซนพร้อมกัน...สองคนจ๊ะ!”
ฉันเดินตรงเข้าไปแทรกกลางระหว่างชายหนุ่มทั้งสองคนแทนที่ยัยเชอรี่ จนมันต้องเสียหลักเซถอยหลังออกไป ฉันรีบใช้แขนเล็กจะคล้องเข้าแขนแกร่งทั้งสองคนอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
“ยัยพราว...” อำนาจเรียกชื่อลูกสาวเสียงเบา การกระทำของลูกสาวทำให้เขาอึ้งจนแทบพูดไม่ออก
“ได้ไง! ก็เมื่อกี้พราวปฏิเสธไปแล้ว เชอรี่ได้ยินนะ”
“ได้ยินเหรอ แล้วไงอ่ะ” แขนเล็กกระชับแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างเอาแต่ใจ จนมันกระแทกเข้ากับอกอวบใหญ่ที่นุ่มนิ่มด้วยความบังเอิญ
“นี่!”
“งั้นเธอก็เลือกมา ว่าเธอจะเต้นรำกับใคร” เซนเอ่ยตัดบทก้มลงมากระซิบที่ข้างใบหูขาว จนได้กลิ่นกายหอมอ่อนๆ จากหญิงสาวข้างกาย
“ทำไมพราวจะต้องเลือกค่ะ.....” พริบพราวหันใบหน้าไปเผชิญกับใบหน้าหล่อ จนจมูกเชิดรั้นจะชนเขากับจมูกโด่งอยู่รอมร่อ จึงทำให้ทั้งคู่สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน
“.....ก็ในเมื่อวันนี้ พราวจะเต้นรำพร้อมกับพวกคุณทั้งสองคน” พริบพราวยกยิ้มมุมปากเพียงนิด ก่อนที่ละสายตาช้อนขึ้นไปมองไบรอันต์ที่ยืนอยู่ข้างกายด้วยอีกคน
“หึ / หึ” ไบรอันต์และเซนกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกันให้กับคำตอบที่น่าพึงพอใจของพริบพราว
“ฉันไม่ยอมหรอกนะ!” เชอรี่ยังแย้งเสียงแข็ง ยิ่งเห็นพริบพราวใกล้ชิดกับชายหนุ่มทั้งสองคน ยิ่งโกรธจัด
“เหรอ...แล้วไงอะ..ก็ในเมื่อวันนี้... เขา เลือก ฉัน !” พริบพราวไม่ได้สนใจคำพูดของเชอรี่อีกต่อไป เธอเดินจูงแขนนักธุรกิจหนุ่มทั้งสองคนมายังกลางฟลอร์เต้นรำอย่างภาคภูมิใจกับชัยชนะที่เธอได้ในวันนี้....
ตัดชึบ✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂
Next Spoil :
“นมเธอ...ใหญ่มาก” เซนไม่ได้สนใจคำพูดของหญิงสาวเขาก้มมองเต้าอวบใหญ่ที่เขากำลังสัมผัสมัน
“ก้นเธอก็น่าขยำ....อ้าส์~”
“นี่! หยุดพูดจาลามก และทำเสียงทุเรสๆ แบบนี้เลยนะ เอ๊ะ! อะไรแข็งๆ คะ? ”
-------------///-------------
- ผู้เขียน
