ฉันยืนก้มหน้าจับมือกับเฟลิกซ์อยู่ตรงสนามฟุตบอลที่มีคนจำนวนมาก เรียกว่าแทบจะทั้งมหา'ลัยเลยก็ได้ ไม่ใช่ว่าหยิ่งหรืออะไรนะคะแต่อยู่ๆ ยัยไออุ่นผู้หญิงใจกล้าก็รู้สึกเขินอายขึ้นมากับสายตาที่จ้องมองเราสองคนอยู่ตรงนี้ และยิ่งเขินอายเข้าไปใหญ่จนแทบจะละลายลงไปกองตรงนี้ก็สายตาเว้าวอนรอคอยคำตอบของเฟลิกซ์คนดังที่จ้องมองฉัน
"ไม่ตกลงเหรอครับพี่ไอ"
ใครจะไม่ตกลงกันละคะ ก็ฉันเขินอยู่ขอเวลาเขินสักสองนาทีได้ไหม ฉันยังก้มหน้า และรู้สึกได้ว่าหน้าของฉันมันต้องแดงเป็นก้นลิงแน่ๆ เพราะมันเห่อร้อนไปจนถึงใบหู ฉันยืนอมยิ้มในขณะที่เฟลิกซ์ก็ขยับเข้าใกล้ฉันราวกับว่าจะจูบฉันอีกครั้ง ไม่เอาแล้วนะคะอายจะตายอยู่แล้ว
"ถ้าไม่กล้าพูด งั้นใช้การกระทำแทนดีไหมครับ"
พูดจบก็ใช้นิ้วชี้แตะที่ปากบอกให้ฉันรู้ว่าการกระทำที่ว่าต้องทำยังไง เขามาไม้ไหนของเขากันนะ ไม่กลัวตัวเองเสียภาพลักษณ์เลยหรือไงก็ไม่รู้ ฉันเงยหน้าขึ้น และทันทีที่เห็น
