ฉันเงยหน้ามองเฟลิกซ์ด้วยแววตาท้าทาย แถมยกยิ้มมุมปากอย่างยั่วยวนเพื่อเป็นการเชิญชวนเขาด้วยนะคะ เก่งไหมล่ะฉันน่ะไม่แพ้ใครอยู่แล้ว เฟลิกซ์น้อยยิ้มให้ฉันอย่างน่ารักแพ้รอยยิ้มฉันแน่ๆ แต่แล้วอยู่ๆ มือหนาของเขาก็วางแหมะเอาไว้ที่เนินสาวของฉัน
"ฟะ เฟลิกซ์ฉันยังเจ็บ อ๊าา~ ยะ อ่าา~ อยู่นะ"
สอดแทรกนิ้วเรียวบดคลึงจุดอ่อนไหวของฉันอย่างดุดัน เขาจ้องฉันใบหน้ายังฉายรอยยิ้ม เพียงชั่วครู่ฉันที่ไวต่อความรู้สึกก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจนมือนุ่มของเฟลิกซ์เต็มไปด้วยน้ำหวานของฉันเหนียวยืด
"เมื่อคืนพี่ไอแทนตัวเองว่าอะไรนะครับ"
"จะ จำไม่ได้ค่ะ"
ไม่ใช่จำไม่ได้หรอกค่ะ เพราะอารมณ์ฉันมาแล้วต่างหากฉันเลยตอบกลับเฟลิกซ์น้อยไปแบบนั้น สายตาของฉันที่ยั่วยวนเขาเมื่อครู่ก็ยิ่งยั่วยวนไปใหญ่เมื่อเห็นความแข็งแรงของเขาตั้งตรงอยู่ตรงหน้า ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากอยากจะลองชิมน้ำที่ปริ่มอยู่ที่หัวหยักสีแดงก่ำนั้นจัง แต่ตอนนี้ฉ
