ตอนที่ 1
พุทธศักราช ๒๕๖๒
ที่ตลาดน้ำอโยธยา แหล่งท่องเที่ยวซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
‘เพชรกันยา’ หญิงสาวผู้มีนามไพเราะสะดุดหู เดินเที่ยวอยู่ริมตลาดน้ำ
ในระหว่างที่กำลังเดินไปตามทางซึ่งปูเอาไว้ด้วยแผ่นไม้กระดานเก่าคร่ำขนาดใหญ่ พลันนั้นเองสายตาก็เหลือบไปเห็นหมอดูคนหนึ่ง นั่งอยู่ใต้ต้นลีลาวดีตรงหัวมุมของร้านขายขนมไทย
หล่อนเป็นหญิงชรา ใบหน้ากร้านเกรียมไปด้วยริ้วรอยแห่งชีวิต เส้นผมเป็นสีขาวโพลนไปทั้งศีรษะ ขมวดมวยเอาไว้เรียบร้อย สวมเสื้อผ้าฝ้ายสีดำ ลูกประคำสีขาวซึ่งทำจากหินคล้องรอบลำคอที่แลดูยาวผิดสัดส่วน ไม่สัมพันธ์กับไหล่และบ่า
ใบหน้านั้นยาวรีได้รูปแบบหญิงโบราณก็จริง ทว่าสิ่งที่ทำให้มันดูแปลกๆ ก็เพราะดวงตา จมูก ปาก และคิ้วที่วางเอาไว้ไม่ได้ตำแหน่ง ผิดไปจากพิมพ์นิยมที่เรียกกันว่าความงาม
หญิงชราชำเลืองมาที่เพชรกันยา ขณะที่หล่อนกำลังจะเดินผ่านอยู่แล้วเชียว
“นังหนู…”
หมอดูเรียก เพชรกันยารับรู้ได้ถึงพลังในน้ำเสียงที่พยายามเหนี่ยวรั้งหล่อนเอาไว้ไม่ให้เดินผ่าน
เพชรกันยามองซ้ายมองขวา ลังเลใจว่า ‘นังหนู’ ที่ถูกเรียกอาจจะไม่ใช่หล่อน
ทว่าเมื่อแลไปรอบๆ ก็ไม่เห็นใครอื่น อีกทั้งคนที่เรียกก็ยืนยันอีกครั้งชัดเจน เมื่อเพชรกันยาหันไปสบสายตา
“เอ็งนั่นแหละ…”
“คะ”
เพชรกันยาขมวดคิ้ว คราวนี้หญิงชรากวักมือพร้อมกับเรียกเบาๆ
“มาตรงนี้หน่อย”
เพชรกันยาก้าวเข้าไปใกล้ อันที่จริงหล่อนไม่นิยมดูหมอ และไม่เคยเชื่อในเรื่องเหล่านี้
“นั่งสิ”
หญิงชราผายมือไปที่เก้าอี้ซึ่งมีโต๊ะพับกั้นกลางเอาไว้ บนโต๊ะเล็กๆ คลุมด้วยผืนผ้าสีขาว ที่มุมโต๊ะด้านหนึ่งแลเห็นไพ่ยิปซีวางซ้อนกันเอาไว้
ไม่ทันที่เพชรกันยาจะเอ่ยอะไร หมอดูเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นมาก่อน
“ขอดูมือหน่อย”
เพชรกันยาเห็นว่าคงไม่เสียเวลาอะไรมาก จึงทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้ต่อหน้าหญิงชราผู้นั้น
อีกทั้งหล่อนก็ไม่ได้แสดงความประสงค์ออกมาก่อน ว่าตกลงจะใช้บริการหมอดูแต่อย่างใด
หญิงสาวคิดในใจว่าหมอดูรายนี้อาจจะต้องการอวดความแม่นยำ ต้องการทายทักเพื่อโน้มน้าวใจหล่อน จากนั้นคงเรียกค่าครู ถ้าตกลงจะดูลายมือโดยละเอียดต่อไป
“เอ็งชื่ออะไร?”
แม่หมอถาม
“ชื่อ… เพชรกันยาค่ะ”
หญิงชราไม่ตกใจ เพ่งพินิจลายมือของเพชรกันยา มือกร้านสัมผัสมือนิ่มของหญิงสาวผู้เกิดเดือนกันยา
ครู่สั้นๆ ก็ทักออกมาว่า
“โอ้ว! ดวงเอ็งแรงโคตร ชะตาหอยเอ็งดีเหลือหลาย เส้นลายมือแบบนี้ไม่ธรรมดานะโว้ย”
หมอดูชราทักด้วยความตื่นเต้น
เจ้าของลายมือแสดงอาการตกใจเล็กน้อย
“หมายความว่ายังไงหรือจ๊ะแม่หมอ?”
หัวคิ้วของหญิงสาวขมวดมุ่น
“ลายมือแบบนี้จะได้ผัวมากกว่ายี่สิบคน”
คำพูดของแม่หมอชราทำเอาเพชรกันยาสะดุ้งและขณะที่หล่อนกำลังจะชักมือกลับ หมอดูรีบทักขึ้นอีกประโยค
“เส้นลายมือแบบนี้มีจะมีเนื้อคู่นานาชาติ… ไม่ต่ำกว่ายี่สิบอย่างแน่นอน”
เสียงของแม่หมอชราบอกความมั่นใจในคำทำนาย
“เอ่อ… ”
เพชรกันยารู้สึกว่าการดูลายมือเป็นสิ่งงมงาย หล่อนกล่าวขอบคุณหญิงชราเพียงสั้นๆ แล้วก้าวออกมาจากตรงนั้นทันที
อีกหนึ่งปีต่อมา
ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่บนผืนดินเนื้อที่หลายร้อยไร่
“ประกาศหาผัวธรรมดาโลกไม่จำค่ะนาย… ”
‘ละเมียด’ สาวใหญ่วัยใกล้สี่สิบ กล่าวกับผู้เป็นนาย หรือชื่อจริงคือ ‘เพชรกันยา’ เศรษฐีนีสาวพันล้านวัยเพิ่งเบญจเพส ที่ผู้คนมองว่าหล่อนเกิดมาอาภัพ ‘ผัว’ แม้จะร่ำรวยเงินทองเพียงใด แต่ก็หาผัวไม่ได้
ทั้งที่ในความจริงนั้นเป็นเพราะว่าเพชรกันยากลัวความรัก ทุกวันนี้หล่อนจึงมีความสุขกับการใช้ชีวิตโสดบนกองเงินกองทองของตัวเอง ด้วยหล่อนเป็นทายาทเพียงคนเดียว จึงได้รับมรดกหลายพันล้านของตระกูล
“อะไรนะ!.. เอิ่ม… ที่ว่าประกาศหาผัวธรรมดาโลกไม่จำหมายความว่ายังไง?”
หัวคิ้วของเพชรกันยาขมวดมุ่นเข้าหากันด้วยความสงสัย ในวันที่กำลังนั่งปรึกษากับสาวใช้คนสนิท ว่าหล่อนจะตัดสินใจสละโสดเสียที เพื่อลบคำครหานินทาว่าหล่อนมีเงิน… แต่ไม่มีปัญญาหาผัว คำนี้เป็นถ้อยคำเจ็บจี๊ด เป็นประโยคสุดอำมหิตสำหรับสาวโสดอย่างหล่อน
“ใช้วิธีเสี่ยงมาลัยดีไหมคะ… ?”
ละเมียดแนะนำวิธีหาผัวให้ผู้เป็นนาย
“นี่เธอดูละครจักรๆ วงศ์ๆ เยอะไปป๊ะ?”
เพชรกันยาว่าให้สาวใช้
“ไม่เกี่ยวกับละครค่ะ… เอาจริงนะคะนาย ใช้วิธีเสี่ยงมาลัยค่ะ นายต้องประกาศหาผัวนานาชาติทั้งในและนอกราชอาณาจักร ขึ้นป้ายบิลบอร์ดใหญ่ๆ ประกาศว่ารับสมัครผัวนานาชาติ แต่จะเสี่ยงเลือกด้วยการโยนมาลัย ใครคว้าได้คือผู้ที่จะได้เปิดซิงนาย”
ละเมียดบอกกติกา สีหน้าตื่นเต้นแทนนาย
“เออ… น่าสนนะ ถ้าฉันเก็บเงินค่าสมัครคนละห้าพัน สิบคนก็ห้าหมื่น ร้อยคนก็ห้าแสน พันคนก็ห้าล้าน… ว้าว”
เพชรกันยาคิดได้ล้ำไปอีกขั้น
“เอิ่ม… ค่าสมัครมันจะแพงไปไหมคะคุณนาย”
ละเมียดว่า
“ไม่แพง… นี่เธอคิดว่าพรหมจารีของฉันมีค่าน้อยกว่าเงินพันบาทหรือยังไง?”
เพชรกันยาถลึงตาใส่สาวใช้
“เปล่าค่ะนาย… ”
ละเมียดหน้าเจื่อน
“ที่ฉันต้องคิดค่าสมัครแพงก็เพราะว่าจะเป็นการคัดกรองคนรวยไปในตัว… ว่าป่ะ”
เพชรกันยากล่าว ถ้าคิดอะไรธรรมดาๆ หล่อนก็คงไม่
ร่ำรวยเป็นเศรษฐีพันล้านอย่างทุกวันนี้
“ว้าว… ความคิดเจิดมากค่ะนาย”
ละเมียดรีบเสริม
“งั้นจัดการเลยจ้ะละเมียด… เธอคิดได้งัย ‘มาลัยเสี่ยงรัก’ อิอิ ฟังดูแล้วเข้าท่า”
เพชรกันยารีบสรุป หลังจากตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่างานนี้จะได้ทั้งเงินได้ทั้งผัวอย่างแน่นอน
อีกหนึ่งเดือนต่อมา
หลังจากการประกาศหาผัวแบบพิสดารได้ถูกเผยแพร่ออกไปในโลกโซเชียลที่ผู้คนนิยมถ่ายภาพอัฟเฟสบุ๊ค กดแชร์สร้างประเด็นดราม่าเม้าท์มอยกันสนุกปาก
ทำให้มีคนยืนใบสมัครเข้ามาเป็นพัน ทว่าตามกติกาจะต้องคัดให้เหลือเพียงแค่เพียงห้าสิบคนเพื่อมาเสี่ยงมาลัย
หนุ่มๆ จะต้องลุ้นกันว่าใครจะเป็นผู้ชายเพียงหนึ่งเดียวผู้โชคดี ที่จะได้เบิกพรหมจารีของเศรษฐีนีพันล้านนามว่า ‘เพชรกันยา’ ผู้มีชื่อเสียงระบือไกลในเรื่องความสวยความงาม และนามก็ไพเราะสะดุดหูผู้ชายเหลือเกิน