ซุนฉีครั้นได้เห็นสีหน้าของหลานสาวที่ไร้ซึ่งความกังวลใดๆ นางก็หลุดยิ้มออกมา นางไม่เคยคิดเลยว่าหลานสาวของนางจะเติบโตขึ้นมากถึงเพียงนี้ ซุนฉียกมือขึ้นไปลูบศีรษะของเด็กสาวที่เข้าสู่วัยสาวเต็มตัวอย่างเบามือ ก่อนที่นางจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วจูงมือหลานสาวเยื้องย่างไปรอพบแขกผู้มาเยือนที่เรือนรับรอง
ไม่นานนักเสียงของฝีเท้าที่บ่งบอกถึงจำนวนคนไม่น้อย ก็ใกล้เข้ามายังเรือนรับรอง เรือนริมน้ำที่ซุนฉีโปรดปรานตั้งแต่มาเยือนคราแรก นางเลือกเรือนหลังนี้เอาไว้เพื่อใช้เป็นเรือนรับรองแขก เป็นเพราะนางอยากให้ผู้มาเยือนรู้สึกผ่อนคลายไปกับธรรมชาติรอบๆ เรือน และไม่ต้องรู้สึกหน่ายใจที่ต้องรอคอยเจ้าของจวน
“นั่นน่ะหรือ บุตรีของญาติผู้น้องของข้า…”
เหลียวจงอุทานออกมา ขณะที่เขามองไปยังเด็กสาวรูปร่างอรชรที่กำลังนั่งพูดคุยอยู่ข้างๆ สตรีวัยกลางคน ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
เด็กสาวผู้นี้คงจะเป็นหลานสาวคนเดียวของเขา หลานสาวที่เ
