เช้าวันต่อมา
เวลาเช้าในห้องของโฮมทำให้ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เเละคิดว่าน่าจะย้ายเข้ามาอยู่ในไม่ช้านี้ด้วย เเต่ห้องเดิมผมก็จะปล่อยเอาไว้ให้พ่อคิดว่าผมยังอยู่ที่นั่นไม่ได้หายไปไหน
ตอนเเรกก็ตกลงกันซะดิบดีว่าจะมานอนค้างที่คอนโดเขาอาทิตย์ละสามถึงสี่วัน ไหงไปๆ มาๆ ผมถึงมานอนที่นี่เกือบทุกวันก็ไม่รู้ เเต่สิ่งเดียวที่ผมได้กลับมาเห็นจะเป็นการนอนหลับที่เต็มอิ่มซะเหลือเกิน เวลานอนคนเดียวทีไรผมมักจะฝันร้ายอยู่ตลอด
ผมเกลียดฝันร้าย..
มันทำให้ผมอ่อนเเอ..
"อืม" ผมยืดเส้นยืดสายรับลมอยู่หน้าระเบียงตรงนี้มาเกือบสิบนาทีเห็นจะได้ อากาศในเมืองตอนนี้เริ่มจะเป็นพิษ เพราะงั้นผมอยากจะดื่มด่ำกับบรรยากาศที่สดชื่นแบบนี้ในทุกเช้า ก่อนที่ฝีมือมนุษย์จะพรากมันจากผมไป
กาเเฟแก้วเเรกหมดไปเเล้วเรียบร้อย ผมว่าตอนนี้ผมควรจะรีบเเต่งตัวเเล้วก็ปลุกโฮมให้ตื่นได้เเล้ว ไม่อย่างนั้นวิชาเเรกผมอาจจะพลาดเช็กชื่อได้
"โอมตื่นได้เเ
