[ จูเนียร์ : พาร์ท ]
ยิ่งกว่าละครหลังข่าว ผมไม่คิดด้วยซ้ำว่าตัวเองจะมาเจอเหตุการณ์ที่บีบบังคับหัวใจผมขนาดนี้
เเบงก์พันถูกมัดรวมกันเป็นก้อน วางไว้ตัวเองประมาณห้ากอง น่าจะเป็นเงินครึ่งล้านที่พ่อผมวางไว้ตรงหน้าโฮม
ในห้องของโฮมเงียบสงัด เราสองคนต่างก็กำลังสาย เเต่พ่อผมกลับไม่ได้มีสีหน้าเร่งรีบเลยเเม้เเต่น้อย กลับกันโฮมยิ่งตีหน้านิ่งจนผมเริ่มหวั่นใจ
"รับเงินนี่ไปซะ คงมากพอที่จะทำให้นายตั้งตัวกับคนใหม่ได้เลย" พ่อยื่นข้อเสนอ
"พ่อ!"
"พ่อไม่ได้ให้เราพูดนะจูเนียร์ เเล้วพ่อก็ยังพูดไม่จบด้วย"
"ผมจะไม่ยอมให้พ่อพูดอะไรไปมากกว่านี้อีกแล้ว เเละสิ่งที่พ่อทำ มันคือการคุกคามสิทธิ์ของคนอื่นอยู่ พอเถอะครับ"
"พ่อจะทำมากกว่านี้ ถ้าน้องเนียร์ยังไม่ฟังพ่อ"
ถึงเขาจะพูดกับผมว่าน้องเนียร์ เเต่น้ำเสียงนั้นมันช่างเยือกเย็นเเละดวงตาก็ดูน่าเกรงขามจนผมพูดอะไรไม่ออก
"พ่อบอกแล้วไง ถ้าอยากคบกันก็อย่าให้หนูพลอยรู้"
