EPISODE5 2/2
790 คำ
วิศวะล่ามรัก
(Engineer'n Sassy Girl)
EPISODE5
ณ โรงพยาบาล...ปันได้พาปืนใหญ่กลับมาส่งที่ห้องพักฟื้นอย่างฉิวเฉียด เพราะรุ่นน้องของเขาโทรมาบอกว่าเห็นสาวสวยออกจากมหา’ ลัยก่อนเวลาเลิกเรียน นั่นทำให้ปืนใหญ่ต้องรีบเข้าไปล้างเลือดที่เลอะเทอะตามมือไม้ออกอย่างไว
ทว่ายังไม่ทันจะได้ก้าวขาออกจากห้องน้ำ เสียงปลดล็อคลูกบิดประตูก็ดังขึ้น เขาจึงได้แต่รีบเดินออกมา ก็เห็นว่าสาวสวยมือฟาดมาถึงแล้ว
“ขิมซื้อขนมกับผลไม้มาให้ค่ะ เมื่อเช้าคุณหมอว่ายังไงบ้างคะ” สายขิมเอ่ยถาม พลางเอาถุงผลไม้และขนมที่ซื้อมาฝากเขาไปวางไว้บนโต๊ะ
“หมอบอกว่าหัวไม่กระทบกระเทือน ให้พักผ่อนเยอะ ๆ” ปืนใหญ่เอ่ย แล้วเดินกลับมานั่งลงที่เตียง นั่นทำให้สาวสวยหันไปมองหน้าเขา ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาใกล้ จนชายหนุ่มได้แต่มองจ้องเธอนิ่ง
“พี่...” สายขิมพึมพำ พลางยื่นมือไปแตะลงที่ลำคอของเขา นั่นทำให้ปืนใหญ่คว้าจับมือนุ่มไว้ทันที
“จะทำอะไร ลวนลามคนเจ็บ?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม แล้วกระตุกยิ้มจาง ๆ บนมุมปาก เธอเลยได้แต่ดึงมือกลับ แล้วพลิกมันให้เขาดู
“คนเจ็บไปทำอะไรมาเหรอคะ” สาวสวยย้อนถาม ทำให้ปืนใหญ่ได้แต่มองดูรอยคราบเลือดที่เธอปาดมันไปจากลำคอของเขา
“คงเป็นเลือดยุงที่พี่ตบ” ชายหนุ่มพึมพำตอบ แล้วขยับยิ้มให้เธอ ทำให้สายขิมได้แต่เดินไปล้างมือที่อ่างน้ำ เธอก็พบว่าในอ่างมีคราบสีแดงจาง ๆ หลงเหลือให้เห็น หากจะบอกว่าเป็นสี หรือน้ำอัดลม สายขิมก็ไม่สามารถฟันธงได้เลย แต่เธอคงไม่ถามเขาแล้วล่ะ เพราะการบอกปัดของเขา...มันดูปัญญาอ่อนดี
“พี่ปวดหัวไหมคะ” เมื่อล้างมือเสร็จสายขิมก็เดินกลับมาหาเขา นั่นทำให้ชายหนุ่มได้แต่กวาดสายตาคมมองร่างระหงที่อยู่ในชุดนิสิตของสถาบัน เสื้อนักศึกษาที่มันพอดีตัวแต่รัดทรวงเต้าใหญ่จนตึงเข้าคู่กับกระโปรงสั้นผ่าข้างสุดเซ็กซี่ ยามที่เธอก้าวเดินมันทำให้เขาเห็นว่าขาอ่อนเธอขาวเนียนแค่ไหน
“ปวด...แล้วก็เพลีย ปวดตรงข้างที่โดนตี” ปืนใหญ่ว่าเสียงแผ่วแล้วค่อย ๆ เอนตัวลงนอน ทำให้สาวสวยขมวดหัวคิ้วมุ่น ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างเตียง
“ขิมกดเรียกพยาบาลดีไหม หัวพี่จะเป็นอะไรมากรึเปล่าคะ” เธอเอ่ยถาม แล้วทำท่าจะกดเรียกพยาบาล นั่นทำให้ปืนใหญ่คว้ามือเธอไว้ทันที
“แค่ปวดหัว...นวด ๆ คลึง ๆ ก็สบายขึ้นแล้ว” เขาว่า ทำให้เธอได้แต่พยักหน้ารับ
“งั้นขิมนวดให้พี่ดีไหม พี่ก็หลับตานอนพักดู ถ้าไม่ดีขึ้นขิมจะกดเรียกพยาบาลมาดูให้ค่ะ” เธอเอ่ย ทำให้ชายหนุ่มพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะขยับตัวไปชิดราวกั้นเตียง แล้วตบมือลงที่ว่างข้างตัว
“เรานั่งตรงนี้ก็ได้” ปืนใหญ่ว่า ทำให้สาวสวยได้แต่มองที่ทางที่เขาจัดแจงขยับให้ เธอจึงได้แต่หย่อนก้นนั่งลงข้างคนเจ็บ แล้วยื่นมือไปนวดคลึงที่ขมับให้เขาเบา ๆ แต่แทนที่เจ้าของใบหน้าคมคร้ามจะหลับตา เขากลับนอนมองหน้าเธออยู่นั่นแหละ เล่นมองกันไม่วางตาขนาดนี้ จะให้เธอทำหน้ายังไง
“พี่มีอะไรจะพูดไหมคะ จ้องหน้าขิมทำไม”
“เปล่า...พอดีเห็นข่าวในเว็บบอร์ดเรื่องเมื่อคืน” ปืนใหญ่เกริ่น ก่อนจะลอบมองสีหน้าของเธอไปด้วย นั่นทำให้สายขิมได้แต่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างห้อง กลีบปากสวยก็ขยับเอ่ยกับเขา
“ผู้หญิงคนนั้นเรียนที่เดียวกับขิม เธอเป็นคนเอาไปโพสต์ค่ะ ท่าทางเธอคงจะรู้จักพี่ด้วย แต่ขิมไม่ยักรู้ว่าที่มหา’ ลัยมีคนแบบพี่”
“คนแบบพี่คือแบบไหน” ชายหนุ่มย้อนถาม ทำให้เธอละสายตาจากทิวทัศน์มามองสบตาเขา
“คนที่ดูเหมือนนักเลง...แต่ใจดีค่ะ” เธอว่า ทำให้ชายหนุ่มแค่นเสียงหยันในคอเบา ๆ
“พี่ก็ไม่คิดว่าที่มหา’ ลัยจะมีคนแบบเรา” ชายหนุ่มยอกย้อน ทำให้เธอขยับยิ้มน้อย ๆ
“คนแบบขิมคือแบบไหนคะ” เธอถามกลับ
“คนที่ดูเหมือนใจง่าย...แต่ได้ยาก” ปืนใหญ่ว่า
- ผู้เขียน
