ทางด้านเหวินจิ้งเทา เวลานี้เขารู้สึกแปลก ๆ แม้จะได้หมั้นหมายกับเฉินเหว่ยหรานแล้วก็ตาม ทว่าการหมั้นหมายในครั้งนี้คือการรักษาหน้าตาทั้งสองฝ่ายเท่านั้นเอง แรก ๆ เขารู้สึกว่าลักกินขโมยกินมันรู้สึกหอมหวานและตื่นเต้น แต่เมื่อได้มาครอบครองเขากลับรู้สึกเฉย ๆ ไม่อยากจะยินดียินร้ายสักเท่าไร
นิ้วมือของชายหนุ่มเคาะโต๊ะอย่างมีจังหวะ คล้ายกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะเรียกคนสนิทเข้ามาหา
“ฉางกังเข้ามา!!”
“ครับนาย” เมื่อตอบกลับแล้วจึงรีบเดินเข้ามาทันที
“เรื่องของหว่านเยว่นายให้คนของเราสืบเรื่องราวไปถึงไหนแล้ว”
“ยังไม่มีความคืบหน้าเลยครับนายน้อย การหายตัวไปของคุณหนูรองเฉินไม่ต่างจากภูติผี ผมคิดว่าน่าจะมีคนที่มีอิทธิพลคอยช่วยเหลือและกลบร่องรอยของเธอครับ นายน้อยคิดว่าเรื่องนี้ท่านนายพลเฉินจะรู้เรื่องหรือเปล่าครับ”
เท่าที่ไปสืบประวัติของเฉินหว่านเยว่ ชายหนุ่มคิดว่าคนที่ช่วยเหลือนั้นน่าจะเป็นบุคคลที
