ภายในเรือนสกุลหลินที่เงียบสงบ รอบด้านเงียบสงัด ทุกชีวิตหลับสนิท
แต่หลินซูซินยังคงนอนไม่หลับ นางนั่งขดตัวอย่างสิ้นหวังอยู่บนเตียงนอน ใบหน้าเปียกปอนไปด้วยน้ำตาที่หลั่งรินเป็นสาย สาวน้อยกำลังร่ำไห้อย่างน้อยอกน้อยใจในความไร้สามารถของตน
ภาพสตรีที่นั่งขดตัวอยู่ด้านในเตียงนอน ท่าทางบอบบางแลดูน่าสงสารชวนทะนุถนอมนี้ทำเอาคนที่ลอบเข้ามาทางหน้าต่างอย่างเงียบเชียบคล้ายโจรเด็ดบุปผาต้องขมวดคิ้ว
หลังจากได้รับคำสั่งชวนกังขาจากผู้นำสูงสุดของสำนักอย่างอดีตประมุขติงอี้เทา ประมุขคนปัจจุบันอย่างจ้าวเฟิงฉีไม่คิดถามย้ำสักคำ
เพียงได้รับเหตุผลให้ลงเขามาหาใครบางคนอย่างชอบธรรมก็รีบทะยานกายลงจากหุบเขาผนึกมารกลางดึกทันที
ชายหนุ่มไม่รู้ว่าท่านตาทวดรู้จักหลินซูซินได้อย่างไร เพราะอีกฝ่ายเป็นเพียงบุตรสาวของพ่อครัวจวนชินอ๋อง หาใช่คนของสำนักยวี้จู๋ไม่ ขนาดจูจื่อฉิงที่เป็นคนสนิทของมารดาเขา ท่านตาทวดยังไ
