ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูเหมือนระฆังช่วยชีวิตวาริน สำหรับอัคคีกลับหัวเสียไม่น้อย ใครกันที่กล้าเข้ามาขัดจังหวะนาทีแห่งความสุขของเขา ชายหนุ่มรีบปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตน สายตาเหลือบมองไปยังประตูที่ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างเพรียวระหงของเลขาสาว
มิ่งขวัญเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะทำงานอย่างร้อนๆ หนาวๆ ไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่าว่าผู้เป็นนายกำลังอารมณ์ไม่ดีอย่างหนัก หรือเธอจะเข้ามาขัดจังหวะ หญิงสาวก้มหน้านิ่ง มือเรียวยื่นแฟ้มเอกสารงานด่วนที่ต้องเซ็น เนื่องจากวันนี้มีประชุมด่วนตอนสิบโมง
แต่เอกสารบางชุดยังไม่ได้รับการอนุมัติจากท่านรองหนุ่มเลย ทั้งที่ความจริงเอกสารชุดนี้ต้องเซ็นตั้งแต่เมื่อวาน เจ้านายหนุ่มไม่กลับเข้ามาบริษัทในช่วงบ่าย เธอก็ตื่นแต่เช้าตรู่ เพื่อมารอคนเซ็นเอกสาร สงสัยเธอเข้ามาผิดเวลาไปหน่อย ใบหน้าคมเข้มถึงได้บูดบึ้งเช่นนี้
“มีอะไ
