หากแต่ประโยคนี้กลับดังอยู่ในใจเท่านั้น วารินไม่อยากนึกสภาพที่เธอถูกจับแต่งงานกับอัคคีเลย มันวุ่นวายไม่น้อย แล้วยังมีบรรดาคู่ควงของเขาอีก งานแต่งต้องกลายเป็นงานศพอย่างไม่ต้องสงสัย
“มีหวัง...อะไรหรือครับหนูน้ำ”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่คีย์ถอยไปหน่อยได้ไหมค่ะ น้ำจะลุกไปอาบน้ำ”
“ก็ไปสิครับ หรือหนูน้ำจะให้พี่ไปช่วยถูหลังให้ไหมครับ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ น้ำถูเองได้ พี่คีย์ไปช่วยคู่ขาของพี่คีย์ถูหลังเถอะค่ะ น้ำไม่อยากรบกวน”
“พูดแบบนี้หึงพี่ล่ะสิ”
“เชอะ! น้ำจะไปหึงพี่คีย์ทำไมกัน น้ำไม่ได้เป็นอะไรกับพี่คีย์เสียหน่อย หลงตัวเองชะมัด นึกว่าสาวๆ ต้องหลงใหลพี่คีย์คนเดียวหรือไง”
วารินเอ่ยออกมาอย่างแง่งอน ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าผู้หญิงเกือบค่อนประเทศต่างก็อยากได้เขาเป็นสามี เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังเป็นว่าที่ท่านประธานใหญ่แห่ง VSKC จิวเวลรี่ กรุ๊ป เธออยู่คนหนึ่งล่ะที่ไม่ต้องการแต่งงานกับเขา ขืนแต่งก็มีแต่ปัญห
