คนนี้ของผม

Hot sex

        อยู่ ๆ เขาก็หยุดการกระทำทั้งปวงแล้วจับเธอนอนหงาย ก่อนจะเสือกสอดแท่งลำใหญ่กระทุ้งเข้ามาในปากเธออย่างไม่ทันตั้งตัวจนถึงคอหอยจนเธอสำลัก หากเขาไม่ได้ปรานีปราศรัย เด้งเด้าขยับเข้าออกอย่างเมามันส์ แปลกกว่านั้นคือเมื่อเธอตั้งตัวได้กลับขยับลิ้นพลิ้วรอบคอหยักและความยิ่งใหญ่ ดูดกลืนกินมันอย่างเอร็ดอร่อย สองมือที่ว่างถูกยกขึ้นมากำส่วนเกินที่เข้าปากไม่ได้แล้วรูดชักเป็นจังหวะ เขาตัวสั่นครางลั่น แต่เธอเอาคืนบ้างโดยการยิ่งเร่งดูดจนแก้มตอบ

        “ โอ้ว เบบี้ ” เขาครางลั่นก่อนจะปลดปล่อยธารรักอุ่นร้อนฉีดลงในปากอวบอิ่ม เธอกลืนบางส่วนลงไป บางส่วนไหลเยิ้มออกมารอบปาก หยดย้อยลงไปที่คาง แต่เธอก็ยังไม่หยุดการ โลมเลียดูดดึงจนกระทั่งมันแข็งขึงขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

        เขากระชากสิ่งนั้นออกจากปากแล้วจับเธอขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก เสือกสอดสิ่งนั้นเข้ามาในกลีบกุหลาบที่บวมเจ่อแดงแจ๋เพราะถูกทำลายมาแทบจะทั้งคืนอีกครั้ง แล้วประกบปากจูบดูดดื่มร้อนแรง เธอยกสะโพกขึ้นขย่มอย่างรู้งาน ให้ความยิ่งใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกครูดลึกแนบแน่นอยู่ในโพรงนุ่มนิ่มให้ติ่งกระสันเสียดสีกับลำโคนได้ถนัดถนี่ ก่อนจะส่งตนเองไปสู่ปลายทางอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

        แต่นั่นใช่ว่าจะจบ ทั้งคู่ยังคงว่ายวนอยู่ในบทเพลงราคะอันเร่าร้อนรุนแรงคราแล้วคราแล้ว เขานำพาเธอตอบรับ เขาจับให้ขย่ม เธอขยับอย่างรู้งาน

        ใช่ เธอมีเซ็กส์กับผู้ชายคนนั้นอย่างถึงอกถึงใจนับครั้งไม่ถ้วน ทั้งที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชื่ออะไร !

    *******************************************************************

        หญิงสาวลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเพราะแสงแห่งอรุณรุ่งสอดสาดผ่านระเบียงกระจกที่รูดปิดผ้าม่านไว้เพียงครึ่งเดียว แสงสีส้มแยงตา เธอปิดเปลือกตาเพื่อให้มันปรับตัวสักครู่ก่อนเปิดมันขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะได้ยินเสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมออยู่เหนือศีรษะ

        เธอรีบแหงนหน้าขึ้นมอง ก่อนจะพบว่าตัวเองนั้นไม่ได้นอนอยู่เพียงลำพัง แต่อยู่ในอ้อมแขนของชายคนหนึ่งที่กอดรัดเธอไว้หลวม ๆ ที่สำคัญ เธอและเขาเปลือยเปล่าทั้งคู่ !

        น้ำหนาวตกใจ ในความสลัวรางแห่งสติที่พร่าเลือนปรากฏภาพการร่วมรักระหว่างเธอกับเขาหลั่งไหล ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นมายังไง แต่ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ถูก

        เธอค่อย ๆ ดันตัวออกจากอ้อมแขนของเขาแล้วลงจากเตียง มองหาเสื้อผ้าของตนเมื่อพบว่ามันตกอยู่ที่พื้นก็รีบหยิบมา มีห้องเล็ก ๆ อยู่ด้านซ้ายของห้องซึ่งเธอรู้ว่าเป็นห้องน้ำ

        จะไม่รู้ได้อย่างไร ในเมื่อคืนที่ผ่านมานี้ เธอกับเขาร่วมรักกันไปทั่ว ทุกที่ ทุกท่า ในห้องน้ำก็เป็นอีกสถานที่หนึ่งเช่นกัน

        น้ำตาใสไหลออกมาด้วยความอดสู เธอค่อยขยับเดินไปยังห้องน้ำอย่างแผ่วเบา ทุกครั้งที่ขยับ หว่างขาก็ปวดร้าวเสียดแปลบเพราะโดนรุกล้ำจาบจ้างอย่างรุนแรงด้วยขนาดอันยิ่งใหญ่เกินมาตรฐานชายทั่วไปตลอดทั้งคืน ยิ่งเธอไม่เคยผ่านมือชาย ยิ่งนี่เป็นครั้งแรก แน่ละ เป็นธรรมดาที่มันจะเจ็บ !

        เธอเปิดน้ำอุ่นจากฝักบัวให้ราดรดชำระคราบคาวของทั้งเขาและตนเอง น้ำตาทะลักทลายจนเธอต้องกลั้นสะอื้นไว้กลัวเขาจะได้ยิน

        จะโทษใครได้ล่ะน้ำหนาว เธอทำตัวเอง !

        เธออาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนค่อยเดินออกมาจากห้องนั้นอย่างแผ่วเบา ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองร่างสูงใหญ่ที่หลับใหลนิ่งสนิทอยู่บนเตียง ร่างของชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนแรกของเธอ เป็นคนแรกที่ได้ล่วงล้ำทำลายพรหมจรรย์สาวอย่างถึงอกถึงใจเหลือเกิน

        เธอไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน แต่เธอต้องออกไป มันอดสูน่าละอายเกินกว่าจะอยู่พบเขา สนทนากันเมื่อยามตื่น ในเมื่อเธอก็บรรลุวัตถุประสงค์ไปแล้ว อยากจะทิ้งพรหมจรรย์ เขาก็ทำมันให้แล้ว จบแล้ว เพียงเท่านั้น

        หญิงสาวสาวเท้าออกมาจากห้องแล้วปิดประตูเสียงแผ่วเบา ก่อนจะพบว่าตนนั้นอยู่ชั้นสองเพราะเห็นบันไดทางลงอยู่อีกฝั่ง บ้านหลังนี้ทั้งใหญ่ทั้งหรูหราพอสมควร แต่นี่ไม่ใช่เวลามาชื่นชมอะไรทั้งนั้น เธอสาวเท้าเดินลงไปอย่างรวดเร็วเพราะไม่รู้ว่านอกจากผู้ชายคนนั้นแล้วจะมีใครอยู่ในบ้านหลังนี้อีกหรือเปล่า การที่มีผู้หญิงแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน เดินออกจากห้องผู้ชายในเวลาเจ็ดโมงตรงนั้นนับได้ว่าไม่เหมาะไม่ควร สักเท่าไร

        โชคดีมากที่เธอไม่เจอใครสักคนในบ้าน เธอรีบเดินไปยังประตูหน้า พบว่ามันต้องผ่านทางเดินที่เป็นสวนหน้าบ้านก่อน เธอมุ่งหน้าไปทางนั้น ทว่าขณะเดินไปครึ่งทางเธอก็ต้องสะดุ้ง สุดตัวเพราะได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งตวาดเรียกจากทางด้านหลัง

        “ หยุดอยู่ตรงนั้นนะ ! ”

        เสียงฝีเท้าเดินตามมา ใจหนึ่งน้ำหนาวบอกให้รีบวิ่งหนี ไปที่ประตัวรั้วหน้าบ้าน ทว่าก็มีผู้ชายวัยกลางคนที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ อย่างไรเสียก็คงหนีไม่พ้น

        “ หันมาซิ เป็นใคร เข้ามาที่นี่ได้ยังไง ขโมยหรือเปล่า ” เสียงผู้ชายเป็นฝ่ายถามบ้าง หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ข่มความกลัว แล้วค่อยหันกลับมา

        “ อ้าว หนูน้ำหนาว ! ” เสียงเรียกชื่อทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมองอย่างแปลกใจ เมื่อสองคนที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนที่เธอรู้จัก

        “ คุณป้าพิมพรรณ พี่พิภพ มาทำอะไรที่นี่คะ ” เธอเรียกชื่อพวกเขาอย่างตกใจ แต่มือก็ยังไวพอที่จะยกขึ้นมาสวัสดีตามมารยาทอันดีงามที่ป้าของเธอได้พร่ำสอนเคี่ยวเข็ญมาเสมอ

        “ ก็ที่นี่บ้านของของพี่ภพไงครับ พี่กับแม่ก็ต้องอยู่ที่นี่สิ ”  ชายรูปร่างขาวสูงออกไปทางท้วม สวมแว่นตา บนใบหน้ามีรอยยิ้มประดับอยู่

        คำตอบของเขาทำให้น้ำหนาวนิ่งอึ้ง ความรู้สึกราวกับโดนหินหนักสักครึ่งตันหล่นลงมาทับที่ศีรษะอย่างแรง

        เพราะชายคนนี้ คือว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ !