คนนี้ของผม

สวัสดีครับ พี่สะใภ้ที่รัก

        พิภพ คือผู้ชายที่เธอถูกป้าจับคลุมถุงชนให้แต่งงานด้วยในอีกสัปดาห์ข้างหน้า และตอนนี้เขาบอกว่าบ้านหลังนี้เป็นของเขา

        แล้วผู้ชายที่เธอมีเซ็กส์ด้วยทั้งคืนคนนั้นเป็นใคร ทำไมเขาอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วย !

        “ นี่ไปยังไงมายังไงครับ อย่าบอกนะว่ามาหาพี่ ”

        “ ตายแล้ว น่ารักจังเลย จะแอบมาหาพี่เขา มาทำความรู้จักล่ะสิ ไม่ต้องอายหรอกลูก ป้าเข้าใจ ไอ้คนกำลังจะเป็นทองแผ่นเดียวกันในอีกเจ็ดแปดวันข้างหน้า แต่พึ่งพบหน้าค่าตากันเพียงสองครั้ง มันก็ทำใจยากอยู่เนาะ มาทำความรู้จักกันไว้ก็ดีนะลูก ” หญิงกลางคนรูปร่างท้วม ใบหน้าคล้ายบุตรชายของนางเอ่ยสำทับ เป็นความเข้าใจผิดที่ดีเยี่ยม เพราะน้ำหนาวยังคิดคำแค่ตัวใด ๆ ไม่ออกทั้งนั้น ใบหน้าหวานรีบฉีกยิ้มร่าเริงเกินควรออกมา

        “ ใช่แล้วค่ะ พอดีหนาวถามจากป้าลีว่าบ้านพี่ภพอยู่แถวนี้ หนาวก็เลยลองสุ่มมาดู อยากจะเซอร์ไพร้ส์น่ะค่ะ ”

        “ น่ารักจริง ๆ แต่ว่ามันอันตรายนะครับ ทีหลังหนาวอยากมาทีนี่ มาทำความรู้จักกับพี่ให้โทรหานะ พี่จะได้ไปรับ ”

        “ นั่นน่ะสิลูก ป้าไม่ได้ตำหนินะลูก แต่แค่เป็นห่วง เป็นผู้เหย้าผู้หญิงไปเดินเก้ ๆ กัง ๆ ส่องบ้านโน้นบ้านนี้ เกิดเจอพวกมิจฉาชีพมันลากเข้าบ้านไปทำมิดีมิร้ายล่ะแย่เลย ” หญิงสาวจึงรีบยกมือขึ้นไหว้

        “ หนาวขอโทษนะคะที่ทำอะไรไม่รู้จักคิด หนาวแค่คิดว่าอยากจะมาหาพี่ภพ อยากทำความรู้จักมากกว่านั้น ก่อนจะถึงวันแต่งงานของเรา ”

        “ เอาอย่างนี้ดีไหมล่ะ เดี๋ยวป้าจะคุยกับป้าลีของหนูให้หนูย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ก่อนจะแต่งก็ได้ แต่ไม่ต้องกังวลนะลูก ป้าจะจัดห้องให้หนูอยู่ต่างหาก มาเรียนรู้ มาทำความรู้จักกับคุณย่า กับคนในบ้านเสียก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับว่าที่เจ้าบ่าว ป้ามั่นใจว่าหนูจะต้องตกหลุมรักลูกภพสุภาพบุรุษน้อย ๆ ของป้าก่อนแต่งอย่างแน่นอน ” น้ำหนาวหน้าเสีย หากเป็นก่อนหน้านั้นเธอคงกังวลจนแทบบ้าถ้าจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ร่วมชายคากับว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอไม่ได้เต็มใจก่อนเวลาอันควร แต่ตอนนี้ มันมีเรื่องที่สุดแสนจะยุ่งยากลำบากใจมากกว่านั้น

        เธอมีเซ็กส์กับผู้ชายคนหนึ่งในบ้านนี้ ผู้ชายที่อยู่ชายคาเดียวกับว่าที่เจ้าบ่าว !

        ก่อนที่จะได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ต้นตอแห่งปัญหาก็ปรากฏตัวขึ้น

        ร่างสูงใหญ่ไม่สวมเสื้อ โชว์ท่อนบนเปลือยเปล่างดงามเพียงกางเกงยีนปกปิดท่อนล่างเดินออกมาจากบ้าน ยิ่งเดินเข้ามาใกล้เธอก็ยิ่งเห็นเรือนร่างนั้นชัดเจน แผงอกแกร่งที่มีกล้ามเนื้อนูนแน่นนั้นมีรอยข่วนสีแดงเต็มไปหมด

        รอยข่วนที่คนทำยืนอยู่ตรงนี้ !

        และเขากำลังเดินตรงมาทางนี้ !

        “ นี่โรม เวลาจะเดินไปไหนมาไหนในบ้านน่ะ หัดสวมเสื้อสวมผ้าบ้างนะ คนที่นี่เขามีอารยะ มีวัฒนธรรม นี่ก็ต่อหน้าแขกด้วย ” เสียงป้าพิมพรรณดังขึ้น ชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะร่วน ทว่ายังคงสาวเท้าเดินมาใกล้ น้ำหนาวอยากจะมีมนต์วิเศษ เสกตัวเองให้หายวับไปจากตรงนั้นเสียเหลือเกิน

        “ ผมขอโทษ ไม่รู้ว่ามีแขกกันแต่เช้า ได้ยินเสียงคุยกันดังขึ้นไปถึงบนห้อง เลยเดินลงมาดู ”

        “ แกรู้จักสนใจความเป็นไปของคนในบ้านด้วยเหรอ ฉันไม่ยักกะรู้ ” ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไรป้าพิมพรรณยังคงจิกกัดผู้ชายคนนั้นอย่างต่อเนื่อง แต่จะอะไรก็ช่างเถอะ หญิงสาวพยายามคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากตรงนี้ให้ได้ เธอก้มหน้างุด        หวังจะซุกซ่อนไม่ให้ชายคนนั้นเห็น ซึ่งนั่นเป็นความคิดที่โง่เง่าสิ้นดี เขาจะจำเธอไม่ได้อย่างไรในเมื่อนอนด้วยกันทั้งคืน และตอนนี้เขาก็ยืนห่างเธอแค่ราวสองสามเมตร

        “ แขกคนอื่นผมก็ไม่อยากสนเท่าไหร่ แต่คนนี้ดูท่าจะเป็นแขกคนพิเศษ ” เสียงทุ้มเอ่ยตอบ ก่อนที่พิภพจะเป็นคนเอ่ยแนะนำ

        “ ใช่แล้ว แขกคนนี้เป็นคนพิเศษ เพราะเธอเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่ที่กำลังจะแต่งงานกันในสัปดาห์หน้ายังไงล่ะ เธอชื่อน้ำหนาว น้องหนาวครับ นี่โรมิโอหรือโรม น้องชายของพี่ภพเองแต่คนละแม่ ” น้ำหนาวจำต้องเงยหน้าขึ้นมาแล้วยกมือไหว้ตามกาลเทศะ กระนั้นใบหน้าหล่อเหลากับสายตาวิบวับที่จ้องมองมาก็ทำให้โลหิตในกายฉีดซ่านไปหมด เขายิ้มมุมปากก่อนเอ่ยวาจาทักทาย

        “ สวัสดีครับ พี่สะใภ้ที่รัก ! ”

        ***

        และแล้ววันต่อมา น้ำหนาวก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านว่าที่เจ้าบ่าวดังที่พวกเขาได้พูดไว้ ย้ายของจัดของ รับประทานข้าวปลาอาหารเรียบร้อย พูดคุยกับคนในบ้าน โดยเฉพาะคุณย่าที่เป็นประมุขแห่งบ้าน ท่านใจดีมาก อันที่จริงทุกคนที่นี่ก็ดีกับเธอหมด ทำให้ความรู้สึกแย่ลดถอยลงไปบ้าง ที่ดีที่สุดคือ โรมไม่ได้มาร่วมโต๊ะอาหารด้วย อันที่จริงเธอไม่เห็นเขาตั้งแต่ขนของเข้ามาแล้ว แต่ก็ดีแล้วแหละ ไม่เห็นน่ะดีที่สุด ไม่ต้องมาพบเจอกันอีกเลยยิ่งดี

          หญิงสาวทิ้งตัวลงบนเตียงนอนในห้องสวยงามที่พวกเขาจัดไว้ให้ มองไปรอบห้องด้วยความรู้สึกเดียวดายเงียบเหงา จริงอยู่ห้องนี้ บ้านหลังนี้ใหญ่โตโอ่อ่ามากกว่าบ้านที่เธอเคยอยู่กับป้าลีมาตั้งแต่เกิดมากนัก และแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยได้รับความรักจากผู้เป็นป้าสักเท่าไหร่ แต่เธอก็ยังผูกพันกับที่นั่น ที่ที่เธอเรียกมันว่าบ้าน

          น้ำหนาวกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ พ่อแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ป้ามาลีเป็นพี่สาวคนเดียวของแม่จึงต้องรับเธอมาเลี้ยง ป้าเป็นคนเข้มงวด ไม่แต่งงานจนกระทั่งกลายเป็นสาวแก่ทึนทึก น้ำหนาวถูกตีกรอบการใช้ชีวิตเสียจนเรียกได้ว่าเก็บกด ไม่เคยได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนวัยเดียวกันไม่เคยมีความบันเทิงนอกบ้าน ทั้งชีวิตเรียนแต่โรงเรียนหญิงล้วน ถูกฝึกให้เก่งงานบ้านงานเรือนเพียบพร้อม เพราะป้าก็เป็นเช่นนั้นด้วย เธอพยายามทำความเข้าใจว่าป้ารักจึงเชื่อฟังทุกอย่าง จวบจนเมื่อสัปดาห์ก่อนป้าบอกว่าจะให้เธอแต่งงานกับผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง จะได้หมดห่วง มันก็เป็นเพียงคำพูดสวยหรูเท่านั้น เพราะเธอรู้ดีว่าป้าจะได้ค่าสินสอดจากคุณพิภพมากเหลือเกิน จะได้ปัดเธอที่เป็นภาระออกไปจากชีวิตเสียที