ร่างบอบบางบนเตียงเงยหน้าขึ้นจากหนังสือนิยายพาฝันที่ชอบอ่านแล้ววางมันลงที่โต๊ะตัวเล็กข้างเตียง ตามมาด้วยแว่นสายตาที่สวมใส่ ลุกขึ้นยืนเหยียดยืดแขนทั้งสองข้างให้เหวี่ยงไปมาเพื่อคลายความเมื่อยล้า ก่อนตวัดสายตาไปดูนาฬิกาเรือนหรูที่ฝาผนังซึ่งบอกเวลาอีกห้านาทีห้าทุ่ม ถ้าเป็นวันปกติที่เธอจะต้องไปทำงานป่านนี้คงกำลังหลับฝันดี โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์
พีชญา หรือพีช หรือครูพีช ที่เด็ก ๆ ที่โรงเรียนเรียกขาน เธอเป็นครูสาววัยยี่สิบแปด สอนวิชาภาษาไทยให้กับชั้นประถมศึกษาปีที่หกของโรงเรียนเอกชนชื่อดัง นอกเวลาเรียนยังรับสอนพิเศษที่สถาบันแห่งหนึ่งเพื่อเป็นเพิ่มพูนรายได้ให้กับครอบครัวที่มีเธอเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเพียงคนเดียว เพื่อเลี้ยงดูแม่ที่มีโรคประจำตัวคือเบาหวาน ความดัน ไขมันในเส้นเลือด ดังเช่นคนสูงอายุทั่วไป ร่วมกับโรคไตที่พึ่งจะคุกคามในปีนี้ และน้องชายที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีสา
