สภาพห้องนอนของพิชาญสะอาดสะอ้าน เธอไม่เคยมาสักครั้ง ทั้ง ๆ ที่เขาชวนเธอมาเที่ยวบ่อย ๆ แต่เดือนเด่นก็ปฏิเสธ
“เข้าไปอาบน้ำก่อนไป”
เขาหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้ หญิงสาวหยุดร้องไห้แล้ว แต่เธอก็ไม่อยากมองหน้าเขา โมเมรับผ้าเช็ดตัวมาถือ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างว่าง่าย
ลับหลังหญิงสาว พิชาญยิ้มกว้าง เขาดีใจมากที่สุดที่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของเธอ ชายหนุ่มรีบปัดกวาดห้องหับ และที่นอน เปลี่ยนผ้าปู ปลอกหมอนเสียใหม่ แล้วนั่งจ้องมองประตูว่าเมื่อไหร่เดือนเด่นเธอจะออกมา
หญิงสาวก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวคลุมกายผืนเดียว อากาศในเดือนนี้หนาวจับใจ ดีว่ามีเครื่องทำน้ำอุ่น
“ใส่เสื้อผ้านี่ไปก่อนนะ” เขายื่นเสื้อผ้าที่เตรียมเอาไว้ให้
ข้อมือของเดือนเด่นมีร่องรอยรัดจากมือหนาของเขาจนแดงเป็นจ้ำ และโต๋สังเกตว่ามีรอยริมฝีปากของเขาปรากฏบนเรือนร่างของเธอที่โผล่พ้นเสื้อผ้า
หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้อง แต่จะทำยังไงดี ตอนน
