ชานนท์ part
@บ้านชานนท์
กรี๊ดดด !! ออกไปนะ ออกไป ไอ้พวกบ้า !!
นั่นคือเสียงของลิตาที่ดังมาจากชั้น 2 ผมรีบวางโทรศัพท์ที่กำลังสั่งงานอยู่ทันที แล้วรีบวิ่งตรงไปที่ห้องของเธอ
เมื่อเปิดประตูเข้าไป ผมเห็นลิตากำลังดึงทึ้งสายน้ำเกลือที่ผมใส่ให้ออกจากตัว พลางกรีดร้องตะโกนด้วยความกลัว
ผมโผเข้ากอดเธอไว้แบบไม่ต้องคิดเพื่อทำให้เธอสงบลงบ้าง
“ลิตา นี่พี่เอง พี่ชานนท์ ลิตาไม่เป็นไรแล้วนะ ลิตาอยู่บ้านแล้ว ปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องกลัวนะ”
ผมโอบกอดคนร่างเล็กที่ตัวสั่นเทา พลางลูบหัวให้เธอผ่อนคลาย
หลังจากที่ผมอุ้มเธอมาจากตรอกหลังร้านไอ้เดวิด เธอก็หมดสติไป 2 วัน 2 คืน เต็ม ๆ ผมเลยต้องให้น้ำเกลือเธอเพื่อไม่ให้ร่างกายเธออ่อนแอไปมากกว่านี้
“ฮืออ พี่ชานนท์ ลิตากลัว ฮืออ”
“ไม่เป็นไรนะ พี่อยู่นี่แล้ว”
ลิตายังร้องไห้ไม่หยุด กอดผมไว้แน่น เธอคงช็อคมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนทำให้เธอเกิดอาการผวา ยิ่งเห็นเธอเป็นแบบ
