16.คาดหวัง

1511 คำ

"เสื้อผ้า และเครื่องประดับ ทุกอย่างควรจะซื้อใหม่!!" เวโรนิก้าก้มมองชุดตัวเอง "ชุดนี่ข้าพึ่งจะซื้อ..." "สิ่งแรกที่ผู้คนมองมาที่เรานั่นคือเครื่องแต่งกาย เจ้าจะใส่ชุดซอมซ่อพวกนี้เพื่อไปเจรจาธุรกิจเนี่ยนะ คงจะถูกไล่ออกมาทันทีที่เจ้าเหยียบเข้าไปที่นอร์ร่า อย่าลืมว่าเจ้าไปในฐานะแกรนด์ดัชเชสของข้า ของเบอริฮาน ทำตัวให้น่าเชื่อมั่นหน่อยสิ!" เวโรนิก้าถอนหายใจ "ข้าเรียกมาดามเลอฟองมาแล้ว เจ้าแค่รอวัดตัวและตัดชุดก็พอ" พอเขาพูดถึงมาดามเลอฟอง ใบหน้าของเธอมันก็เห่อร้อนขึ้นมาทันที อาจจะเป็นเพราะนั่นคือครั้งแรก..ที่เราได้กระทำเกินเลยต่อกัน... และมันก็ลุกลามมาจนถึงความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงเช่นนี้... "เข้าใจแล้วค่ะ" เวโรนิก้าถอนหายใจก่อนจะเดินออกไปด้านนอกเมื่อมามัวร์มาตามเธอ "เจ้าเป็นเด็กสาวที่งดงามมานะเวโรนิด้า" "มีสตรีชนชั้นสูงมากมายที่งดงามกว่าข้า ท่านป้าไม่เคยเห็นสตรีพวกนั้นนะสิ ถึงได้กล่าวชมข้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม