เจ็บชะมัด.. เจ็บจนแทบจะหุบขาไม่ได้!!
นั่นคือความรู้สึกแรกเมื่อเวโรนิก้าลืมตาขึ้นมา เหตุใดตอนทำมันไม่เจ็บแต่ดันมาเจ็บตอนนี้กันเล่า!! ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด เขาควรจะแบ่งเบาความเจ็บปวดจากเธอไปบ้างสิ!
ถึงจะบ่นเช่นนั้นแต่เธอก็ไม่ลืมที่จะดื่มยาห้ามตั้งครรภ์ เธออยากมีลูกมากนะ อยากมีมากๆเพราะเวโรนิก้ารักเด็ก แต่เธอคิดอยากจะสร้างครอบครัวที่มีพ่อแม่และลูกให้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา
สามีของเธอไม่ต้องรวยมากนักหรอก เพราะเธอเองก็ขยันหาเงิน ขอเพียงแค่เขารักเดียวใจเดียวต่อเธอก็พอแล้ว
เมื่อสัญญาที่เขียนเอาไว้จบลง เธอจะตั้งหน้าตั้งตาหาบุรุษที่รักเธอ แต่งงานแล้วก็มีลูกสักสามคนเลย
"ยิ้มอะไรนักหนา!! รีบจัดดอกไม้เถอะน่า!!"
เบลกล่าวพร้อมกับส่งการดาษออเดอร์ให้เธอ วันนี้ไม่มีคำสั่งดอกไม้จากท่านแกรนด์ดยุค ก็แน่ล่ะเพราะเมื่อคืนเขาอยู่กับเธอนี่!
เวโรนิก้าถอนหายใจและเลือกจะกลืนความเจ็บปวดพวกนั้นลงคอ แล้วหยิบดอกกุหล
