ลูกสาวแม่บ้าน!!!
1224 คำ
“ลูกสาวแม่บ้าน!!!”
แม็กเวลล์แหกปากตะโกนใส่หน้าทอมมี่ที่ทำหน้าตาเรียบเฉย มาดขรึมใส่เขา ทอมมี่พยายามไม่กระโตกกระตากและเตรียมตัวโดนด่าไว้แล้ว เขาถึงนิ่งมาก ถ้าโดนถีบก็แค่เจ็บแหละว่ะ ทอมมี่คิดในใจ
“ครับ เธอชื่ออุ่นใจ เรียนวิศวะ ปี 1 มหาลัย XXX เอกตึกสูง”
ทอมมี่พูดนิ่งๆ กับมาดขรึมๆ พูดน้อยของเขา แถมยังมองหน้าไอ้นายน้อยโข่งนี้ด้วยความไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้เขาไปตามหาเด็กนั่น ปกติเขาไม่เคยต้องตามเด็กคนเดิมมาให้แม็กเวลล์ซ้ำเลย เรียกว่าไม่ค่อยขึ้นเตียงซ้ำกับใคร
“เออ แล้วกูก็ไปเอากับลูกแม่บ้านเนี่ยนะ”
แม็กเวลล์สบถอย่างหัวเสียเมื่อได้รู้ความจริง ชื่อก็เชยระเบิด หน้าตาก็ดีดันชื่ออุ่นใจ หลุดมาจากยุคไหนก่อน แถมยังเป็นลูกสาวของแม่บ้านอีก แล้วยังไง พวกแม่บ้านนี่เขาไม่เคยเสวนาด้วยสักครั้ง แค่เห็นหน้าเขาทุกคนก็ตัวสั่นวิ่งหนีกระเจิงหมดแล้ว
“ครับ แต่นายน้อยไม่ต้องไปสนใจก้ได้นี่ครับ เด็กนั่นไม่ได้เรียกร้องอะไร แถมเธอยังไม่บอกแม่เธอด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็ไม่น่ามีปัญหา ผมจะกำชับป้าอุ่นนวลเองว่าไม่ให้เธอมาให้นายน้อยเห็นหน้าอีก”
ทอมมี่พยายามจะตัดปัญหาครั้งนี้ จริงๆ มันก็ถูกของเขานะ ที่ว่าถ้าทำแบบนั้นต่างคนต่างก็เงียบกันไปซะมันก้ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ตอนนี้แม็กเวลล์ดันไปติดใจยัยเด็กกะโปโลนั่นเข้าซะแล้วละสิ
“มึงจะบอกว่ายัยเด็กนั่นไม่ต้องการเรียกร้องอะไรจากร่างกายบริสุทธิ์ของเธอเลยงั้นรึ”
แม็กเวลล์ถามด้วยความอารมณ์เสีย เพราะถ้าปกติมันก็ต้องมาต่อรองเรียกร้องเอาเงิน เอานั่นเอานี่แล้วมั้ย แบบนี้เหมือนมาได้เขาแล้วทิ้งเขาเลย เจ็บใจชะมัด
“แล้วมันไม่ดีหรอครับ ก็จบๆ กันไป”
ทอมมีเริ่ม งง กับความต้องการของแม็กเวลล์ เขาเกาหัวแครกๆ และทำหน้าสงสัย ว่าไอ้นายน้อยโข่งนี่มันต้องการอะไรกันแน่
“เออดิ แล้วกูเอาสด แล้วก็แตกในไปแล้วด้วย ไม่ใช่แม่งโง่จนหายาคุมกินเองไม่เป็นหรอกนะ” เขาพยายามหาข้ออ้างมาบอกทอมมี่ ที่ยืนงงว่าเขาต้องการอะไรกันแน่
“งั้นผมจะจัดการให้ครับ เดี๋ยวให้เธอกินยาคุม แล้วให้เงินค่าพรหมจรรย์ไปสักก้อน แล้วก็จะไม่ให้เธอมาให้นายน้อยเห็นอีก” ทอมมี่พยายามเสนอสิ่งที่คิดได้ เพื่อให้ไอ้นายน้อยโข่งจอมเอาแต่ใจนี่สงบท่าทีลง แต่เหมือนจะไม่เป็นผล
“เฮ้ย ได้ไงอ่ะ ไม่ให้มาเจอ แล้วกูจะทำไง กูติด…”
เขายังพูดไม่ทันจบออกมาว่าได้ติดใจรสรักร่องสวาทแสนบริสุทธิ์ของยัยเด็กกะโปโลนั่นเข้าอย่างจัง เขาต้องวางวาดไม่ให้ลูกน้องรู้สิ
“อย่าบอกนะครับว่านายน้อยอยากขึ้นเตียงซ้ำกับเธอ” ทอมมี่เริ่มจับทางอาการหลุกหลิกของเจ้านายได้ เนื่องด้วยพวกเขาโตมาด้วยกัน อายุก็ไม่ได้ห่างกันมาก เขาจึงมองอาการแม็กเวลล์ออก
“มึงอย่าพูดมากแล้วพามาหากูให้ได้คืนนี้”
แม็กเวลล์กลบความเขินด้วยท่าทีเข้มขรึม ทอมมี่มองเขาแล้วแอบอมยิ้มกับท่าทางนั่นไม่ได้ แต่ตอนนี้งานหนักกำลังจะตกอยู่ที่ทอมมี่นะสิ จะไปตามอุ่นใจไปเจอแม็กเวลล์ได้ยังไงก่อน
.
.
19.00 น.
อุ่นใจเดินเข้าบ้านหลังจากลงจากแท็กซี่ ทอมมี่ยืนรอเธอด้วยท่าทีกระวนกระวาย พอเห็นคนใส่ชุดนักศึกษาเดินเข้ามาเขาก็ดีใจ แล้วเผลอมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สวยมากจริงๆ ขนาดไม่ได้แต่งตัวจัดหรือแต่งหน้ายังดูแล้วสวยขนาดนี้ ถ้าจับขัดศรีฉวีวรรณสักหน่อย คงขึ้นเทียบมาดามเชอร์รีนได้เลย
เขาสลัดความคิดของตัวเองทิ้งแล้วเดินเข้าไปหาอุ่นใจ มาดเงียบขรึมกับชุดสูทที่การ์ดมักใส่กัน แต่ของเขาจะดูพิเศษหน่อย เพราะเป็นคนสนิท ทอมมี่สามารถถือบัญชีเงินของแม็กเวลล์แล้วจัดการค่าใช้จ่ายแทนได้หมดทุกอย่าง
จริงๆ ก็ไม่ใช่หน้าที่เขาหรอก แต่ไอ้นายน้อยโข่งนั่นมันก็แค่ขี้เกียจทำเอง เลยโยนให้ทอมมี่จัดการหมด แต่ทอมมี่ก็ทำให้ด้วยความเต็มใจ เพราะเขารักเจ้านายมาก ถ้าไม่มีพวกเขาชีวิตเด็กกำพร้าอย่างทอมมี่คงลำบาก
เอาล่ะกลับมาที่อุ่นใจ
ทอมมี่เดินเข้าไปหาอุ่นใจอย่างผ่าเผย ร่างเล็กตกใจนิดหน่อย เพราะปกติพวกชุดสูทเขาจะไม่ค่อยเสวนากับพวกแม่บ้านหรือลูกแม่บ้าน เรียกว่าคนละระดับกันมั้ง แต่คุณทอมมี่เขาเป็นกันเองกว่าที่คิด ร่างเล็กเอ่ยทักขึ้นอย่างมีมารยาท
“มีอะไรให้หนูช่วยมั้ยคะ” น้ำเสียงสดใสไร้เดียงสาเอ่ยทักอย่างน่ารักน่าเอ็นดูทำเอาหัวใจทอมมี่เต้นแรงตุบ ตุบ
“เอ่อ คือว่า คุณอุ่นใจใช่มั้ยครับ” ทอมมี่พูดเสียงนิ่งด้วยมาดเข้มขรึมตามสไตร์ทอมมี่อ่ะนะ
“ใช่ค่ะหนูอุ่นใจลูกแม่อุ่นนวลเองค่ะ” อุ่นใจตอบกลับไปแบบไร้เดียงสาเพราะเธอไม่คิดว่าพวกชุดสูทจะเป็นคนไม่น่าไว้ใจ
“ครับ คุณอุ่นใจ พอดีว่าเจ้านายพี่ เอ่อ คุณแม็กเวลล์เขาอยากเจอ คุณอุ่นใจครับ”
ทอมมี่พูดด้วยท่าทีลำบากใจ และอย่างที่คิดอุ่นใจเปลี่ยนท่าทีทันทีที่ได้ยินชื่อของแม็กเวลล์ ดวงตากลมโตแสนสวยกลับเต็มไปด้วยไฟโมโห หน้าสวยๆ เริ่มขมวดเป็นปม ตรงคิ้ว
“อุ่นไม่อยากเจอคนเฮงซวยพันนั้นหรอกค่ะ”
อุ่นใจมีท่าทีแข็งขืนอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่อยากเจอเขา และจะพยายามอยู่ให้ห่างจากเขามากที่สุด แล้วทำไมเขาต้องส่งคนมาระรานเธอด้วย ท่าทีที่เธอมองทอมมี่ก็เปลี่ยนไปจนน่าใจหาย
“เอ่อ คือ ผมไม่ได้ตั้งใจมาให้คุณอุ่นใจลำบากใจนะครับ เพียงแต่กังวลว่าคุณอุ่นใจ ได้ทานยาคุมมั้ยหลังจากที่…”
เขาอึกอักที่จะพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าหญิงสาวที่แสนบอบบางคนนี้สินะ อุ่นใจคลายท่าทีตึงเครียดที่มีต่อทอมมี่เพราะเข้าใจว่าเขาเองก็คงลำบากกับไอ้คนเอาแต่ใจคนนั้น
“อุ่นซื้อกินเองแล้วค่ะ คุณไม่ต้องกังวลนะคะ แล้วอุ่นก็จะไม่ไปเจอเขาด้วยค่ะ ฝากบอกเจ้านายเฮงซวยของคุณด้วยนะคะ ว่าต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ”
อุ่นเรือนโค้งให้กับทอมมี่อย่างมีมารยาทแล้วเดินหายเข้าไปในประตูใหญ่ เล่นเอาทอมมี่ไปเป็นเลยจริงๆ
“กูว่าไม่พ้นโดนถีบแน่ๆ เลยวันนี้”
ทอมมี่บ่นพึมพำกับตัวเองแล้วเดินเข้าบ้านอย่างไหล่ตก
.
.
.
หึ เจ้าแม็กเวลล์ แกติดใจลูกสาวฉันละสิ
แต่ไม่มีทางหรอก ฉันจะให้ลูกสาวฉันเล่นตัวก่อน
ไว้มาต่อให้เรื่อยๆ นะคะ
ถูกใจก็เก็บเข้าชั้นไว้นะคะ
เม้นกันมาได้ค่ะ
- ผู้เขียน
