เมฆินทร์เห็นเมธัสเดินเข้ามา ตามด้วยมาวินและกรุณ ที่เพิ่งก้าวผ่านประตูเข้ามาในงาน จนเพื่อนทั้งสาม
เดินตรงเข้ามาหาเขา
“ไงวะไอ้แม็คไอ้วินมึงสองคนออกจากถ้ำจากป่ามาได้แล้วเหรอไอ้เสือ! มาไม่ทันเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวกูเลยนะ” เมฆเอ่ยทักเพื่อนสนิททั้งสอง
“ขอโทษทีเพื่อน งานกูยุ่งมาก”
“ไอ้วินยิ่งกว่าอีก มาแค่นี้ยังหลง ต้องให้กูออกไปรับ” กรุณบ่น
“ถ้ามึงไม่แต่ง กูก็ไม่ออกมาให้ปวดหัวหรอก มึงไปทำอิท่าไหนวะถึงคว้านางเอกมาเป็นแฟนได้” มาวินถาม
“กูมัดมือชกเอา ตอนนี้ก็ยังโกรธกูไม่หายเลย”
“โกรธก็จับปล้ำซะก็สิ้นเรื่อง”
“ไอ้ก้อง!” ทั้งสามหนุ่มเอ่ยออกมาพร้อมกัน
“มึงสองคนอยากได้เมียเป็นนางเอกบ้างมั้ยวะ เดี๋ยวให้แฟนกูแนะนำให้”
“ไม่! ปวดหัว กูไม่ชอบผู้หญิงวุ่นวาย! แค่งานกูก็ปวดหัววุ่นวายมากพออยู่แล้ว” เมธัสออกตัว
“เออ..มึงอยู่ในถ้ำของมึงไปไอ้แม็ค”
“มึงล่ะไอ้วิน!”
“กูไม่ชอบผู้หญิงเซ็กซี่ กูชอบธรรมชา
