พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่1
674 คำ
“ชุดนักศึกษาเมย์ล่ะ อย่าบอกนะว่าไม่ได้รีดไว้” น้ำเสียงไม่พอใจที่ดังเข้ามาในห้องปลุกให้อัจจิมาต้องฝืนลืมตาขึ้นมา
“พี่รีดไว้แล้วแต่ลืมเอาไปให้” คนซึ่งล้มตัวลงนอนไม่กี่ชั่วโมงลุกขึ้นเดินไปหยิบชุดนักศึกษาด้วยความงัวเงีย
“คราวหลังรีดแล้วก็เอาไปไว้ที่ห้องสิไม่ใช่ให้เมย์ต้องเดินมาเอาเอง”
เมธาวี เป็นน้องสาวต่างมารดากับเธอ รสนิยมสูง ใช้ของแบรนด์เนมแต่งตัวเหมือนลูกคุณหนูทั้งที่ฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวย นิสัยเอาแต่ใจตัวเองเพราะมีแม่คอยให้ท้ายมาตั้งแต่เด็ก
“แม่ฉันกับพ่อออกไปข้างนอกนะ แล้วแม่ก็บอกให้พี่จี๊ดลงไปทำกับข้าวให้ฉันกินด้วย” สิ้นน้ำเสียงออกคำสั่งเมธาวีก็ถือชุดนักศึกษาลงบันไดบ้านไป
อัจจิมาถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะรีบเข้าไปอาบน้ำให้ตัวเองหายจากความง่วง ถึงจะไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันออกมาแต่เพราะคำว่าหนี้บุญคุณทำให้อัจจิมาต้องคอยทำนั่นทำนี่ให้เมธาวีกับแม่เลี้ยงของเธอไม่ต่างจากคนรับใช้ในบ้าน
ไม่กี่นาทีต่อมาอัจจิมาก็นำอาหารมาเสิร์ฟให้เมธาวีที่โต๊ะ
“กะเพราเนี่ยนะ อี๋…! เมย์ไม่กินหรอกไปทำมาใหม่เลย” ปัดจานอาหารออก คิดยังไงถึงทำเมนูสิ้นคิดให้เธอกิน
“ในตู้เย็นมีแค่นี้กินไปก่อน” เธอพยายามใจเย็น
“พี่จี๊ดก็รู้นี่ว่าเมย์ต้องทานข้าวเช้าก่อนไปเรียนทำไมไม่รู้จักซื้ออะไรมาไว้” ชักสีหน้าไม่พอใจ
“ตอนนี้พี่ไม่มีเงิน เงินเดือนยังไม่ออก”
“เมย์รู้ว่าอาชีพพนักงานบริษัทเล็กๆ อย่างพี่จี๊ดได้เงินเดือนน้อยแต่มันเป็นความรับผิดชอบของพี่ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่รู้จักจัดการบริหารให้ดี” เมธาวีมักจะพูดจาดูถูกอาชีพของเธอแบบนี้เป็นประจำ ทั้งที่เธอเป็นเสาหลัก ต้องหาเงินจุนเจือทุกคนในบ้านไม่พอเธอยังต้องจ่ายค่าเทอมให้เมธาวี ทั้งหมดนี้ก็เพื่อตอบแทนหนี้บุญคุณที่ เพ็ญพักตร์ แม่ของเมธาวีเคยช่วยเหลือเธอกับพ่อ
ยี่สิบกว่าปีก่อน บังอร แม่ของเธอจากไปอย่างกะทันหันด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หลังจากแม่ของเธอเสียชีวิตได้ไม่ถึงปี ประสิทธิ์ ก็พาเพ็ญพักตร์เข้ามาอยู่ในบ้านแทนที่แม่ของเธอ ตอนนั้นเธอเพิ่งจะอายุห้าขวบ ทุกอย่างในบ้านรวมถึงการดูแลเธอจึงเป็นหน้าที่ของเพ็ญพักตร์เสียส่วนใหญ่ เพราะประสิทธิ์ต้องออกไปทำงานข้างนอกทุกวัน
ไม่นานเพ็ญพักตร์ก็แสดงธาตแท้ อยู่ต่อหน้าประสิทธิ์เพ็ญพักตร์ดูรักและเอ็นดูเธอเหมือนลูก แต่พอพ่อของเธอออกไปทำงานเธอก็จะถูกเพ็ญพักตร์ใช้ให้ทำงานบ้านสารพัด
อัจจิมาเคยเล่าเรื่องแม่เลี้ยงให้ประสิทธิ์ฟัง หากแต่ผู้เป็นพ่อกลับได้แต่บอกให้เธอทำตามคำสั่งของภรรยาใหม่ เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เธอไม่รู้ว่าจะจบสิ้นเมื่อไหร่
ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ บังอร นำโฉนดบ้านไปกู้หนี้ยืมสินกับคนรู้จักเพื่อมาลงทุนค้าขาย
แต่หลังจากแม่ของเธอเสียชีวิต ประสิทธิ์ก็ไม่มีเงินไปจ่ายแม้กระทั่งดอก ด้วยความที่ไม่อยากเสียบ้านไปประสิทธิ์เลยขอให้เพ็ญพักตร์ช่วยจ่ายหนี้ก้อนนั้นให้
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเพ็ญพักตร์เลยมีบุญคุณกับสองพ่อลูก ซึ่งผลจากการช่วยเหลือครั้งนั้นทำให้เมธาวีได้รับอนิสงส์ไปด้วย
“เอาไว้พรุ่งนี้พี่จะไปตลาดซื้อของมาเพิ่มแล้วกัน”
“ตลาดเนี่ยนะ? เมย์ไม่เข้าใจเลยว่าสถานที่สกปรกๆ แบบนั้นไปเดินได้ไง” เมธาวีในชุดนักศึกษารัดติ้วกวาดสายตามองพี่สาวต่างแม่ด้วยความดูแคลน ก่อนจะลุกออกไปจากโต๊ะโดยไม่คิดจะแตะต้องอาหารที่เธออุตส่าห์ตื่นมาทำให้กิน
- ผู้เขียน
