Yok says…
“เฮ้ย มึง” ผมรีบวิ่งตามเพื่อนไอ้ยีนส์คนหนึ่งที่แอบชอบผมอยู่ หลังจากที่พวกเขาคุยเรื่องงานกันเสร็จแล้ว ผมไม่ได้ตามไอ้ยีนส์ไป และเลือกที่จะตามผู้ชายคนนี้แทนเพราะผมต้องทำอะไรสักอย่าง ผมไม่สามารถจะอดทนให้ไอ้ยีนส์ขัดขวางความรักของผมได้อีกต่อไป ผมรู้แหละว่ามันหึง แต่ก็นะ คนแพ้ต้องดูแลตัวเองสิ...
มันชะงักเล็กน้อยแล้วหันมาทางผม มันหาวหวอดๆ ทำหน้าง่วงก่อนจะย่นคิ้วงงๆ เล็กน้อยที่ถูกผมเรียก
“อ้าว”
แหม... ทำเป็นเพิ่งเห็นผม ความจริงมันรู้ตัวตั้งแต่ตอนที่ผมตามมันแล้วเถอะ ผมรู้หรอกนะว่ามันน่ะแอบสังเกตและแอบมองผมอยู่หลายครั้ง แต่ก็ช่างเถอะ ผมจะแกล้งไม่รู้ละกัน คนหล่อก็งี้ ทำอะไรก็มีคนจับตามอง หึ!
“เพื่อนไอ้ยีนส์ไม่ใช่เหรอ ไม่ไปกับไอ้ยีนส์อ่ะ กูจะกลับหอ”
“มึงล่ะก็ ถึงกูจะเป็นเพื่อนยีนส์แต่เดี๋ยวกูก็จะเป็นเพื่อนมึงด้วยแล้วนะ” ผมยิ้มกว้าง มันมองผมด้วยหางตาก่อนจะถอนหายใจไม่ตอบ... นั่นแน่ะ จริงๆ
