ติ๊ด ๆ
เสียงริงโทนดังมาจากโทรศัพท์เครื่องหรูของรามิลในเวลาหกโมงเช้า ทำให้ร่างกำยำเปลือยเปล่าต้องขยับออกจากผ้าห่ม จำใจต้องปล่อยร่างนุ่มที่ตระกองกอดอยู่เพื่อจะไปรับโทรศัพท์ที่ดังต่อเนื่องด้านนอกนั่น
รามิลมองหาผ้าขนหนูที่ใช้พันเอวมาเมื่อคืน แล้วก็พบมันกองอยู่บนพื้นห้องข้างเตียง เขาก้มไปหยิบขึ้นมาพันรอบพันเอวป้องกันความอุจาดตาแล้วเดินออกไปนอกห้องนอน
เมื่อพบต้นตอของเสียงที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยห้องนั่งเล่น รามิลก็หยิบขึ้นมาดูผู้โทรเข้า และก็เป็นอย่างที่คาดไว้เมื่อชื่อที่ปรากฏเป็นชื่อของคุณนายราตรี จะมีใครที่โทรมาหาเขาเช้าขนาดนี้หากไม่ใช่แม่ของเขา นิ้วยาวได้ปัดหน้าจอรับสายแล้วเอาขึ้นแนบหูขณะที่เท้าก็ก้าวเดินกลับเข้าไปในห้องนอนไปด้วย
"ครับแม่"
'ไม่ต้องมาคงมาครับ แกไปส่งหนูขวัญถึงไหนป่านนี้ถึงยังไม่กลับบ้านกลับช่อง แกไปเที่ยวผู้หญิงอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย!'
รามิลต้องรีบดึงโทรศัพท์ให้ห่างจากหูเมื่อไ
