ตอนที่ ๔๙
เช้าแล้ว แสงเงินแสงทองทาทาบขอบฟ้า กรุ่นไอหมอกลอยอบอวล อากาศเย็นแผ่ห่มผืนป่าให้ชื่นเย็นเป็นทิวแถว บรรดาสัตว์ป่ามากมายต่างออกหากิน เช่นเดียวกับพระธุดงค์และลูกศิษย์ หลังจัดการกับภารกิจเสร็จสิ้น จึงเริ่มเดินทางอีกครั้ง
“เมื่อคืนทั้งคืน อาตมาไม่เห็นกลุ่มเมฆหมอกปั่นป่วนนั่นอีก”
ท่านมองไปยังทิศทางที่เมื่อคืนก่อนเห็น กลุ่มเมฆปั่นป่วนหมุนเวียนเหนือทิวเขา ซึ่งคิดว่าเป็นผลจากการทดลองอาคมของผู้มีวิชา และหากเป็นไปตามอย่างที่คิด บุคคลนั้นอาจจะคือสุธนก็เป็นได้
การที่พระยอดตัดสินใจเปลี่ยนทิศทาง มุ่งหน้าไปยังทางนั้น ก็เพื่ออย่างน้อยจะได้เจอกับสุธน แล้วชี้แนะหนทางแห่งการหลุดพ้นจากบ่วงเวรแห่งความประมาท ละวางเรื่องของไสยศาสตร์อันโหดร้ายทารุณสำหรับเด็กชายคนหนึ่ง ที่เพิ่งตื่นลืมตาดูโลกได้เพียงไม่กี่ปีเท่านั้น
“เขาอาจไปแล้ว...” คมบอก เขาในความหมายคงอาจเป็นลูกชายของพระยอดนั่นเอง
เรื่องของสุธน คมพอ
