“ศิลาจำวศิน หลานแม่ได้ไหมลูก”
“ผมจำไม่ได้ แล้วก็ไม่อยากจำด้วย!”
พ่อเลี้ยงหนุ่มกระแทกเสียงใส่แม่ของตนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนด้วยความไม่สบอารมณ์ ยิ่งเขาเห็นร่างบอบบางข้างๆ สนใจในตัวผู้ชายคนนั้น ชายหนุ่มยิ่งไม่ชอบใจอย่างหนัก
จับมือเขา แต่สนใจผู้ชายคนอื่นมันน่านัก!
“ทำไมต้องไม่พอใจขนาดนั้นศิลา”
“ผมไม่ได้ไม่พอใจครับ”
“เหรอจ๊ะ ก็ดีแล้วแม่จะได้พูดกับหนูลินต่อ”
“พอเถอะครับแม่ ดูก็รู้ว่าหมอลินของแม่ไม่ได้สนใจสักนิด”
นลินเงยหน้ามองคนที่พูดเองเออเอง แถมยังมาปากแข็งกับแม่ตัวเองอีกว่าไม่พอใจ
“มีไร่องุ่นด้วยเหรอคะ แหมหนูลินชอบทานองุ่นอยู่เหมือนกัน”
ศิลาควันออกหูโดยในทันทีเมื่อได้ฟังหมอสาวพูดแบบนั้น เขาหันไปจ้องมองยัยตัวเล็กอย่างคาดโทษ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปด้วยความไม่สบอารมณ์
ทั้งสามนั่งมองคนที่เดินดุ่มๆ ไปยกแก้วยาดองของคนงานขึ้นดื่มหลายต่อหลายแก้ว ใบหน้าหล่อฉายชัดความโกรธอย่างปิดไม่มิด
“ปากแ
