บท17เคียงรักศิลา

1439 คำ

หลังสิ้นคำขู่ของพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของฟาร์มโคศิลป์ทอง ร่างสูงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยช้ำรีบขยับไปหลบด้านหลังพ่อตัวเอง นลินแสยะยิ้มออกมาด้วยความสมเพช เธอลอยหน้าลอยตามองคนที่เพิ่งวางมวยอย่างไม่เกรงกลัว มือเล็กยกขึ้นกำเสื้อเชิ้ตของคนที่ยืนบังเป็นกำแพงให้อยู่เบื้องหน้า “ผมว่าพ่อเลี้ยงรีบพาลูกตัวเองออกไปเถอะครับ นิสัยผมเป็นยังไงทุกคนในที่นี่ต่างรู้ดี” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น แม้ศิลาจะร้อนรุ่มในใจมากแค่ไหนที่ผู้หญิงของเขาโดนไอ้เวรระยำมันพูดถึงแบบนั้น “กลับไอ้ก้อง!” “คิดว่ากูกลัวเหรอ!” พ่อเลี้ยงก้องเกียรติอาศัยความได้เปรียบของลูกน้องพ่อตัวเองและปืนในมือท้าทายร่างสูงตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ทำเอาคนที่นับหนึ่งถึงสามในใจต้องมีโทสะขึ้นมา “มึงก็เหมือนกัน กูไม่ปล่อยไว้แน่” คนตัวเล็กมองชายหนุ่มที่ยกมือชี้หน้าเธอพร้อมคำขู่สำทับ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อพ่อเลี้ยงเจ้าของฟาร์มโคใช้เท้าหนักๆ ถีบไอ้เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม