เช้าวันต่อมา........
ผมตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าแล้วหละตื่นมาทำอาหารให้เมียครับทุกคน แหะๆ เมื่อคืนผมจัดหนักไปหน่อยตอนนี้เจ๊บิวยังนอนสลบเหมือดอยู่เลย ผมก็เลยตื่นเช้ามาทำอาหารไถ่โทษซะหน่อย แล้วก็จะพาไปส่งที่ออฟฟิศเย็นไปรับ ทำตัวเป็นผัวที่ดีหน่อย
"กัปตันอยู่ไหน"
เสียงงัวเงียเดินออกมาจากห้องนอนขยี้ตาในสภาพที่กำบังสะลึมสะลือ ผมยิ้มขำกับภาพตรงหน้าก่อนจะวางมือจากเตาแล้วเดินไปหาเจ๊บิว
"ว่าไงครับตื่นแล้วเหรอ"
"ชิ กว่าจะลุกขึ้นได้ต้องนอนกลิ้งไปมานานมาก งอนมากด้วยง้อเลยนะ"
ผมดึงเจ๊บิวมาสวมกอดเอวไว้หลวมๆก่อนจะเอ่ยถาม
"ง้อยังไงดีครับหืมมม"
"ไปช่วยทำงานเลยวันนี้อ่ะ ไม่งั้นงอนจริงซื้อของแพงๆให้ก็ไม่หายหรอก ชิ"
ผมจุ๊บหน้าผากคนตรงหน้าทีหนึ่งก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ
"ได้สิครับ งั้นขอโทรศัพท์ไปลาคุณพ่อแปปหนึ่ง วันนี้ไม่มีประชุมไม่มีนัดกับลูกค้า ผมว่างไปได้ ไม่งอนแล้วใช่มั้ยครับคนสวยของผม"
"อือ ไม่งอนก็ได
