"เจ๊บิวผมรอนานแล้วนะ"
หลังจากทานข้าวซื้อกันเรียบร้อยเราสองคนก็กลับมาที่คอนโดผมโดยบัตรเครดิตผมหมดวงเงินไปเกือบห้าแสน สุดยอดเมียจริงๆให้ตายสิ ผมไม่ซีเรียสหรอกผมรวยแต่ปัญหาคือตอนนี้สี่ทุ่มแล้วรางวัลสำหรับคนเก่งของผมยังไม่ได้สักทีเลย
"เห็นมั้ยว่ากำลังแขวนผ้าอยู่"
เจ๊บิวหันมามองหน้าผมยื่นเสื้อผ้าให้มือมาให้ผมดูแล้วก็หันไปจัดตู้ต่อ ให้แม่บ้านมาทำให้ก็ได้มะไม่เห็นจะต้องนั่งจัดคนเดียวเลยครึ่งชั่วโมงกว่าๆละยังไม่มีวี่แววจะเสร็จคงจะเหมายกร้านเลยมั่งนั้นถึงได้เยอะขนาดนั้น
"พรุ่งนี้ผมให้แม่บ้านมาทำให้"
"ไม่เอาอ่ะพวกเขาไม่รู้ว่าตรงไหนวางไว้ที่ไหน ต้องจัดเองถึงจะรู้"
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ กัปตันน้อยมันจะหมดอารมณ์แล้วนะถ้ายังรอนานกว่านี้อ่ะ แล้วผมก็เริ่มจะง่วงแล้วด้วย
"แต่ผมง่วงแล้วนะ อยากได้รางวัลด้วย"
"ง่วงก็นอนไปเลยอย่ามากวนสิ จิ๊”
ผมงอนจริงๆแล้วนะผมทำให้ขนาดนี้แล้วอ่ะตามใจผมหน่อยก็ไม่ได
