Chapter 5
1203 คำ
บิวตี้...
ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเหลือบสายตามองเด็กบ้านั่งกวนประสาทฉันอยู่ตรงโซฟา เขานั่งมองหน้าฉันจ้องหน้าเลยอ่ะจนฉันเกร็งไปหมดเกิดมาไม่เคยทำตัวไม่ถูกขนาดนี้มาก่อน หรือเด็กนี่มันจะเล่นของใส่ฉัน?? ไม่มั่งฉันก็ไม่ได้มีความเชื่อเรื่องพวกนั้นซักหน่อยนี่นา ฉันก้มหน้าอ่านงานตรงหน้าต่อเงยหน้าขึ้นก็เจอเขาจ้องหน้าฉันอยู่ที่โต๊ะ
"ตกใจหมด!! เด็กบ้า"
ฉันแทบจะหงายหลังเมื่ออยู่ๆเขาที่นั่งอยู่ที่โซฟาเงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็เจอเขาอยู่ตรงหน้าแล้ว
"สี่โมงกว่าแล้วครับพักได้แล้วมั้ง"
เขาเอ่ยยิ้มๆไม่พอแถมยังหยิบแฟ้มเอกสารของฉันไปเก็บอีก เขาเดินมาจับมือฉันให้ลุกขึ้นยืน
"ไปกันเถอะครับควรจะทานข้าวให้ตรงเวลานะเจ๊บิว ทำงานมากไปไม่สวยนะ"
พอพูดถึงเรื่องความสวยฉันก็ชะงักไป ไม่ได้ๆฉันต้องสวยไม่สร่างตลอดเวลายะ!! ฉันไม่มีทางปล่อยตัวเองให้ไม่สวยแน่นอน
"ก็ได้ขอแต่งหน้าก่อน"
ฉันหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางขึ้นมาว่าจะเติมแป้งสักหน่อยฉันเป็นคนไม่แต่งหน้าจัดทาแค่แป้งกับลิปสติกก็สวยมากๆแล้วจ๊ะ (แลดูหลงตัวเอง ) มือฉันกำลังจะหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางก็มีมือใหญ่มาขวางไว้ซะก่อน
"สวยอยู่แล้วครับไม่ต้องแต่งแล้ว อีกอย่างเครื่องสำอางพวกนี้ใส่เยอะๆจะทำให้หน้าพังนะครับ "
ฉันหันไปมองหน้าเขาด้วยความสงสัย
"รู้ได้ยังไงยะ"
"รู้ก็แล้วกันน่า ไม่เชื่อผมเหรอ"
ฉันมองเขาอย่างไม่เชื่อ ที่ไม่เชื่อไม่ใช่เรื่องสำอางนะไม่เชื่อเรื่องที่เขาบอกว่าไม่ต้องแต่งก็ได้ฉันสวยอยู่แล้ว เขาพูดจริงป่ะ >.< ฉันยิ่งบ้ายออยู่
"ไปก็ได้ ว่าแต่ตกลงจะยอมมาถ่ายแบบให้แล้วใช่ป่ะ ช่างกล้องเร่งใหญ่คงอยากทำงานจนตัวสั่นไอ้พวกนั้นอ่ะ ชิ!!!"
เขาหันมามองหน้าฉันยิ้มๆ
"เราคุยกันแล้วนี่นา ทำไมเจ๊บิวทำเหมือนไม่เข้าใจ หรือเป็นคนเข้าใจยาก? แต่ผมเข้าไม่ยากนะลองป่ะ"
เขาเอ่ยยิ้มๆนั้นทำให้ปากระเป๋าแบรนด์ดังใบหลักแสนใส่หัวเขาทันที
"โอ๊ยยยย ผมเจ็บนะ"
"พูดจาสองแง่สองง่ามอิเด็กบ้านี่จะไปมั้ยเดตนะห๊ะ"
ฉันกอดอกกดดันเขาอยู่ในที เขาลูบหัวตัวเองป้อยๆแล้วก็จับมือฉันพาเดินออกไป
"นี่!! ทำไมต้องจับมือด้วย"
"ก็จะไปเดตกันมันต้องจับมือกันสิครับ"
เขาทำหน้ากะล่อนก่อนจะจับมือฉันลงลิฟต์ไปเลย แล้วเลขาฉันคือแบบอยากจะแซวใส่ฉันมากอ่ะ เหอะ!! รอฉันได้หมอนี่มาถ่ายแบบก่อนเถอะฉันจะแฉดหัวทิ้งเลยคอยดู!!
"อุ๊ยยยย เจ๊บิวจะไปไหนเหรอคะ"
สายตาพนักงานที่มองฉันกับไอ้เด็กบ้ากัปตันจับมือกันมันทำให้ฉันอยากจะหายไปจากตรงนี้ อดทนไว้นะอดทนไว้เพื่อนายแบบ ถ้าไม่ติดว่าหมอนี่มันหล่อถูกใจฉันหละก็นะ หึ
"ไป.."
"ไปเดตกับครับพี่ๆ "
และแน่นอนคนที่อ้าปากค้างไม่ใช่ฉันคนเดียวจ้า พนักงานบริเวณนั้นก็อ้าปากค้างเช่นเดียวกันอย่างตกใจนี่เขาจะเอาฉันเข้าหน้าใครไม่ติดเลยใช่มั้ย!! หาาาา
"นี่จะพูดมากทำไมยะ"
"อ่าวก็มันคือความจริงนี่ครับ อีกอย่างหนึ่งเราไปเดตกันจริงๆทำไมเราจะต้องโกหกครอื่นด้วยหละครับมันผิดศีลนะ "
ตอบแบบเรียบๆแต่แฝงด้วยความกวนโอ๊ยสุดๆ ฉันหละอยากจะฆ่าหมอนี้ให้ตายจริงๆ
"ถ้าไม่ติดว่าฉันจะให้นายมาเป็นนายแบบให้ฉันหละก็นะ หึหึ"
เขายิ้มมุมปากแล้วพาฉันไปตรงลานจอดรถ
"เอารถฉันไปดีกว่า อ่ะนี่กุญแจรถจอดอยู่ตรงนั้น"
ฉันชี้ไปตรงรถหรูที่จอดรถที่มีฉันเท่านั้นที่จอดได้ แล้วใครจะทำไมบริษัทฉัน ฉันจะทำยังไงกับมันก็ได้ ฉันจะจอดขวางหน้าประตูก็ได้จ๊ะใครจะทำไม
"เชิญครับคนสวย "
ฉันเข้าไปนั่งในรถหมอนี่เปิดประตูรถให้ฉันปิดเรียบร้อยก็เดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ เขาขับรถอย่างชำนาญไม่ถามเลยว่าขับยังไง ขับตรงไหน
"ดูคล่องเนาะเคยขับเหรอเราอ่ะ"
เขาหันมามองหน้าฉันแล้วยักไหล่
"เคยขับรถเจ๊มาร์ชนะอย่าไปคิดมากสิครับ "
ฉันเบ้ปากใส่เขาแล้วมองไปยังทางข้างหน้า จะพาฉันไปไหนฉันก็จะไปจ้าไม่มีอะไรจะเสียละ ถ้าไม่ยอมมาเป็นนายแบบให้ฉันนะ ฉันเอามันตายแน่อ่ะ
"ทำไมถึงมาที่ผับอ่ะ"
ฉันมองร้านตรงหน้า ผับที่ฉันมาเที่ยวกับแก๊งเพื่อนๆบ่อยๆนั้นแหละไม่คิดว่าหมอนี่จะรสนิยมดีนะเนี้ย
"ผมจองห้องส่วนตัวไว้ครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะไปยืนเบียดกับคนอื่น "
ฉันเดินนำหน้าเขาไปหัวสมองตอนนี้สงสัยในตัวเขาอยู่ เส้นใหญ่นะนั้นร้านนี้ของยากจะตายไม่ธรรมดาแหะเด็กคนนี้ แต่ก็นะลูกพี่ลูกน้องเจ๊มาร์ชก็คงมีฐานะระดับหนึ่งหละมั่งช่างมันเถอะ
"สวัสดีครับคุณกัปตัน โต๊ะที่จองไว้ทางด้านนี้ครับ"
เขาผายมือให้ฉันเดินตามพนักงานไป เดี๋ยวนะโซนนี้ปกติไม่รับแขกนี่นา
"ทำไมนายจองได้อ่ะ โซนนี้ปกติไม่เปิดให้ลูกค้านั่งนี่นา"
"สำหรับคนพิเศษแบบเจ๊บิวเป็นกรณีพิเศษนะครับ ไม่มีคำถามเยอะสิ"
"เหอะ ถ้าฉันเงียบขึ้นมาแล้วนายจะหนาวยะ"
ฉันสะบัดหน้าใส่เขาแล้วเดินเข้าไป น้าหมั่นไส้ถามมากก็ไม่ได้จะให้ฉันเป็นใบ้หรือไงยะ!!
"ทานอะไรดีครับ"
ฉันมองเมนูแล้วก็สั่งเป็นเซตเอา ร้านนี้อร่อยทุกเมนูอยู่แล้วฉันยังไงก็ได้ทานได้หมดแหละ
"เจ๊บิวทานข้าวเสร็จอยากไปไหนมั้ยครับ"
เขาเอ่ยถามฉันยิ้มๆ
"ตกลงจะเป็นนายแบบให้ป่ะ"
"ถามอีกแล้วนะ"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ
"เอางี้ป่ะมาแข่งกันดื่มป่ะถ้านายแพ้ จะต้องมาเป็นนายแบบให้ฉันแล้วทำตามคำสั่งทุกอย่าง เคป่ะ"
เขายกยิ้มมุมปากก่อนจะวางแก้วไวน์ลงแล้วมองหน้าฉัน
"แน่ใจเหรอครับว่าจะท้าคนแบบผม"
แอบกลืนน้ำลายลงคอดังอึก นั้นสิฉันยิ่งคออ่อนอยู่แล้วจะให้พนันอะไรดีอ่ะถ้าไม่พนันหมอนี่มันก็ดึงเกมอ่ะไม่ยอมตกลงสักที
"เออแน่ใจ ว่าไงพนันป่ะ"
"จัดไปตามคำขอครับคนสวย "
- ผู้เขียน
