ลี่จือที่โดนผลักก้นกระแทกจนจุก นางครวญคราง คลำก้นป้อย ๆ “ โอ๊ย ! ไอ้บ้าเอ๊ย กำลังจะเข้าได้อยู่แล้วเชียว ผลักมาได้ เจ็บนะโว้ย ! ” เขากระโดดลงจากเตียง หยิบกระบี่ที่วางไว้บนโต๊ะออกมาชักออกจากฝัก แล้วตวัดไปตรงหน้าของนาง “ เจ้าเป็นผู้ใดกัน เผยตัวมา ! ” นางสะดุ้งเฮือกแล้วเป็นฝ่ายถอยหลังหนีบ้าง “ จะ... ใจเย็น ๆ นะสุดหล่อ ค่อยพูดค่อยจากันก็ได้ วางกระบี่ลงก่อน ” นางว่าพลางตวัดสายตาจ้องกระบี่คมกริบอย่างหวาดเสียว สายตาเจ้ากรรมพลันเตลิดเลยไปจ้องกระบี่ที่ยื่นยาวโด่เด่ออกมาจากหน้าขากำยำที่มันยังแข็งขึงเต็มที่อยู่ ทำให้เขานึกได้ แล้วยกมือหนึ่งขึ้นมาพยายามปกปิดมันให้พ้นจากสายตาโหยหิวของนางแต่มันก็ไม่มิด “ ใหญ่ยาวขนาดนั้น มือเดียวปิดไม่มิดหรอก ” นางยังมีแก่ใจสนใจสิ่งนั้นอีก มิใช่ท่านหญิงแน่ ๆ ! “ เจ้าเป็นใคร ! ” เขาออกแรงจนปลายกระบี่ทิ่มเข้าเน