"เอ่อ ไปไหนหรอคะ.."
เธอมองมือนิ่มของมารดาพี่ซี ที่เดินเข้ามาหา แล้วคว้ามือของเธอไปจับเอาไว้ จากนั้นก็ลากให้ออกไปจากตรงนั้นด้วยกัน
"ไปทำอาหารช่วยแม่ไงลูก เพียงฝัน ชื่อฝันใช่ไหม วันนี้ไปเป็นลูกครัวของแม่นะลูกนะ"
ท่านยังคงที่จะส่งยิ้มกลับมา ก่อนจะพาเธอออกไปจากตรงนั้น โดยที่เธอไม่ทันจะได้ปฏิเสธอะไร
"ปกติฝันชอบทำอาหารไหมลูก"
"ทำค่ะ.."
เธอตอบออกมาเสียงแผ่ว อยากจะพูดต่อด้วยซ้ำ ว่าทำแล้ว ก็ไม่ใครทาน
"จริงหรอลูก ว้าวเก่งจัง หนูทำเมนูไหนได้บ้าง"
ท่านถามด้วยรอยยิ้มที่ค่อนข้างกว้าง ก่อนจะพาเธอเดินมาหยุดที่ห้องครัวด้วยกัน
"ฝันทำได้ทุกอย่างเลยค่ะ ปกติฝันชอบทำอาหาร"
"อย่างงั้นหรอ.. ว้าวดีจัง ถ้าอย่างนั้นวันนี้ หนูช่วยทำให้คนแก่แบบแม่ทานหน่อยสิ วันๆแม่ทานแต่อาหารรสมือตัวเอง เบื่อมาก"
"ได้สิคะ คุณ..แม่ เอ่อ อยากทานเมนูไหน บอกฝันได้เลยค่ะ"
เธอถามด้วยท่าทีอึกอักเล็กน้อย เอาเข้าจริงๆ แม่วี
