ตอนที่ 1 ซวยซ้ำซวยซาก (3)

1037 คำ
บริรักษ์เดินเข้ามาใกล้ทันทีและกระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหูเขา นั่นทำเอาคนฟังตาวาวขึ้นมาอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะหันกลับมาจ้องเธอเขม็ง นั่นทำให้ข้าวหอมเริ่มมองซ้ายมองขวาอย่างไม่ไว้ใจสถานการณ์ ที่จริงเธอควรหนีไป แต่นี่อยู่ในที่ที่ผู้คนพลุกพล่าน เขาคงไม่หน้ามืดแบบเมื่อคืนหรอกมั้ง แต่ทว่า มือหนาคว้าหมับที่ข้อมือน้อยของเธอ ก่อนจะกึ่งลากกึ่งจูงให้เดินไปตามทางที่เขาต้องการจะไป ไม่สนใจว่าอีกคนจะตกใจมากแค่ไหน “คุณจะพาข้าวไปไหน ปล่อยข้าวนะ” “เงียบเถอะน่า ถึงแล้วก็รู้เอง” เขาลากดึงเธอไปโดยไม่สนใจเสียงโวยวาย ไม่สนด้วยว่าเธอจะก้าวทันขายาวๆ ของเขาไหม หรือจะเดินส้นพลิกหกล้มหรือไม่ “ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ คนนิสัยไม่ดี มีเมียแล้วยังมาทำทะลึ่งกับเค้า ข้าวไม่ใช่ดอกไม้ริมทางนะ จะเด็ดจะหิ้วไปไหนก็ได้ตามใจชอบ” คนไม่ใจดีเหมือนหน้าตาชะงักเท้า ก่อนจะหันมาจ้องเธอ เพียงครู่ก็ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่ตอบโต้อะไร มีเพียงข้าวหอมที่ตอบโต้เขาได้ทางวาจา แต่ทางกายกลับช่วยเหลือตัวเองไม่ได้สักอย่าง ต้องถูกเขาลากจูงมาขึ้นรถคันใหญ่ พร้อมกับที่คนของเขาก็ขับแล่นออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว... “คุณพาข้าวมาที่นี่ทำไมคะ” หันไปถามเขา เมื่อไม่เข้าใจเจตนาของผู้ชายคนข้างๆ เลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้นั้นเขาทำมันไปเพื่ออะไร เมื่อไม่มีคำตอบจากอีกฝ่าย ข้าวหอมจึงได้เอ่ยถามต่อ “นี่ที่ทำงานของคุณเหรอคะ ข้าวเคยขับรถผ่านตึกนี้ตั้งหลายครั้ง” “......” “ดูหรูหราจัง” ดวงตากลมโตยิ่งเบิกโตประกอบคำพูดเมื่อเดินเข้าไปด้านในอาคาร ลึกเข้าไปเรื่อยๆ “ทำไมไม่มีโต๊ะทำงานอะไรเลยอะ” ที่ข้าวหอมเห็นคือมีแต่คนนั่งทำงานตรงมุมนั้นมุมนี้บนโซฟาคุณภาพดีที่น่าจะนุ่มมากกับแล็ปท็อปประจำตัวของใครของมัน บางคนก็เกาะกลุ่มยืนคุยกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่เหมือนกำลังทำงานกันเลยสักนิด และดูเหมือนจะมีใครหลายๆ คนรู้จักเธอ เมื่อเห็นเธอถูกจับจูงเข้ามาพร้อมกับเจ้าพ่อคนนี้ ทุกคนต่างก็หยุดชะงักกิจกรรมที่กำลังทำกันทั้งหมดทันที “เขามองข้าวกันหมดแล้ว เพราะคุณคนเดียวเลย” “เกี่ยวอะไรกับฉัน” ชายหนุ่มโต้กลับอย่างไม่ยี่หระ ทำเอาคนฟังรู้สึกขึ้นมาทันทีว่า...แค่ประโยคแรกก็กวนตีนแล้ว! “ถ้าพรุ่งนี้มีคนเขียนข่าวด่าข้าวนะ ข้าวจะฆ่าคุณ” “มีข่าวกับฉันสิเป็นวาสนาของเธอ” “ข้าวไม่ได้อยากเป็นข่าวกับคุณนี่” ต่อว่าเขาหน้าเง้าหน้างอ เขาคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสนักหรือไง “หึๆ” “ไปไหนอีกคะ” ถามไปก็ไร้คำตอบ เมื่อตอนนี้ข้าวหอมถูกบังคับให้เข้ามาอยู่ในลิฟต์กับเขา ใช้เวลาแป๊บๆ ก็ขึ้นมาถึงชั้นยี่สิบห้า เดินเลี้ยวมาก็เจอกับห้องทำงานส่วนตัวโอ่อ่า มีเลขานุการแสนสวยนั่งประจำที่ พอเห็นเจ้านายเดินมาก็ลุกขึ้นยืนทำความเคารพ ข้าวหอมมองซ้ายมองขวาอย่างสนใจ เธอไม่เคยเข้ามาในตึกนี้ ไม่นึกเลยว่าภายนอกที่ดูดี พอเข้ามาอยู่ในนี้ยิ่งดูดีกว่าเป็นร้อยเท่า แอบมองป้ายชื่อหน้าห้องเขาได้ทันพอดี ศิลา วัฒนาวงศ์อเนกอนันต์ นามสกุลหรือกลอนสุภาพ ยาวได้อีก! พอเขาพาเธอเข้ามาในห้องทำงานได้ พวกบอดี้การ์ดทั้งหมดก็เดินออกไป รวมทั้งคนหล่อๆ ที่น่าจะเป็นหัวหน้าเหล่าการ์ดทั้งหมดนั้นด้วย เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ข้าวหอมก็หันไปต่อว่าคนที่ทิ้งเธอให้ยืนโด๋เด๋กลางห้องกว้าง ส่วนเขาเดินไปนั่งสง่าผ่าเผยบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน “คุณพาข้าวมาที่นี่ทำไมคะ...คุณศิลา” เหมือนเขาจะชะงักมือที่กำลังจะหยิบแฟ้มงานมาอ่าน แต่แล้วก็เหมือนเดิม นิ่งไม่สนใจ ปล่อยให้เธอพูดไปคนเดียว “งานเยอะหรอ” ข้าวหอมเดินมาเลียบๆ เคียงๆ ถามเขา ด้วยเห็นปริมาณแฟ้มที่วางบนโต๊ะแล้วยอมรับว่าทึ่ง ราวๆ สามสิบแฟ้มได้ ทุกแฟ้มติดด่วน ด่วนมาก และด่วนที่สุด แล้วแต่กรณีอีกด้วย “ใช่” “ชอบเหรอคะ ทำงานเยอะๆ” “ไปนั่งรอที่โซฟา อย่ามาวุ่นวายตรงนี้” เขาดุเสียงห้วน “คนบ้า ไม่อยากให้วุ่นวายแล้วพาเค้ามาทำไมเล่า ฮึ!” ข้าวหอมสะบัดก้นเดินห่างออกมาจากเขาทันทีที่โดนต่อว่า ก่อนจะกระแทกก้นลงนั่งบนโซฟาพร้อมกับทำหน้าบูดหน้าบึ้ง จากนั้นก็หยิบนิตยสารต่างๆ ที่วางตรงนั้นมาเปิดอ่านเล่นฆ่าเวลา เพียงครู่สักราวๆ สองนาทีได้ มีเสียงเคาะประตู แล้วเลขาฯ สาวของเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหาร วางเสิร์ฟให้ข้าวหอมเสร็จก็เดินจากไปอย่างรู้หน้าที่ ข้าวหอมหันไปมองเจ้าของห้อง เห็นเขากำลังขะมักเขม้นอยู่กับแฟ้มบ้าแฟ้มบอนั่นแล้วก็สะบัดหน้ากลับมามองของว่าง มีชาเขียวร้อนและผลไม้ตัดแต่งอย่างประณีตน่ากินมากเลยทีเดียว จับส้อมขึ้นมา ก่อนจะจิ้มแตงโมเข้าปากอย่างไม่มีอะไรจะทำ แต่แล้วใบหน้าที่บูดบึ้งก็พลันเปลี่ยนเป็นเริงร่า ด้วยว่าผลไม้อร่อยกินเพลินเหลือเกิน จิ้มๆ แป๊บๆ ก็หมดจาน ซดชาเขียวร้อนโฮกๆ ไม่มีความเป็นกุลสตรี สุดท้ายทุกอย่างก็หายกลายเป็นอาหารว่าง คือไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้กินอีกแล้ว พอเริ่มอิ่มข้าวหอมก็เริ่มวุ่นวายอีก อาจเพราะตอนแรกเธอมัวแต่หงุดหงิดที่โดนเขาลากถูมาที่นี่จนลืมนึกคิดว่าเครื่องปรับอากาศในห้องนี้เย็นมาก ตอนนี้พอไม่มีอะไรให้ทำก็เริ่มขนลุกเพราะความหนาวแล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม