หลังจากที่หนุ่มสาวได้อยู่ในกระท่อมน้อยกลางป่า พวกเขาก็พบกับความสุขที่โหยหามานานเกือบทั้งวันทั้งคืน คำพลอดรักแสนหวานต่อกัน แต่ไร้สัญญาใดๆ ผูกมัดทั้งคู่ ด้วยม่านลั่วลั่วรักอิสระเหนืออื่นใด ส่วนเกาจื้อเฉิงก็เป็นชายที่อยู่ในวัยชอบความสนุกสนาน ทว่านั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเจ้าชู้ เพียงแต่อยากใช้เวลามากกว่านี้ก่อนตัดสินใจครั้งสำคัญ
“แท่งหยกของท่าน เร่งเร้าเอาแต่อยากให้ข้าชิมน้ำหวาน” ม่าน-ลั่วลั่วเป็นสตรีที่พูดตรงเสียทุกเรื่อง ในคราแรกเกาจื้อเฉิงอายมาก แต่พอคืนที่สามที่พวกเขาร่วมรักกัน กลายเป็นว่าเขานั้นงอแงอยากให้นางใช้มือและริมฝีปากอุ่นๆ กับแก่นกายเขา
“คืนนี้ข้ากินผลไม้ทั้งเปรี้ยวและหวานหลายชนิด เจ้าไม่อยากชิมบ้างเหรอ”
“อ๋องเจ็ด...ข้าอยากรู้นัก เมื่อก่อนท่านไม่มีหญิงงามคอยปรนนิบัติหรืออย่างไร อ๊า...” นางเอ่ยแล้วจึงครางเสียงดุเพื่อปรามเขา ด้วยชายหนุ่มนวดเฟ้นหน้าอกขนาดพอดีมือซึ่งมีไฝเม็ดหนึ
