กว่า 2 วันแล้วที่บงกชนั่งจับเจ่าอยู่หน้าคอมพิวเตอร์โดยไม่ได้ออกไปไหน นิ้วมือเลื่อนหาข้อมูลจากเว็บไซต์ต่างๆ ดวงตาจับจ้องมองแต่เพียงหน้าจอที่ระบุว่า ‘รายได้สูง’ หรือไม่ก็ ‘ทำผ่านอินเทอร์เน็ตได้’ เพียงเพราะว่าเธอเกิดความไม่มั่นใจในรูปลักษณ์ของตัวเองอย่างสุดๆ กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา เมื่อ ‘นม’ กลายเป็นจุดขายที่เธอไม่ต้องการสักนิด เกิดความรู้สึกกลัวจนขึ้นสมองว่านมจะดึงดูดสายตาหื่นกามให้ตามมาหลอกหลอนเธอ
“งานสบายรายได้ดี ขั้นต่ำ 500 บาทต่อวัน ทำแค่วันละ 2-3 ชั่วโมง งานอะไรวะ อ้อ... ครีมหน้าใส”
ดวงตากลมโตจ้องมองตามรูปภาพที่เม้าท์เลื่อนลง ริมฝีปากอวบอิ่มเบะออกเล็กน้อยแบบอืมระอา ก็สินค้าที่กองท่วมหัวพรีเซ็นเตอร์ที่หน้าใสกิ๊กราวกับแก้วพร้อมจะปริแตกได้ทุกเมื่อนั้น ก็ทำให้บงกชเห็นใจในความอยากรวยจนไม่คิดถึงคนอื่น ไม่คิดถึงบาปกรรมที่จะตามมาถึง ใบหน้าสวยส่
