“ว้าว!… สุดยอดไปเลยครับบอส!” แฟรงค์พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจ “คุณอันรดาน่าทึ่งมาก!” ตอนนั้นภามถึงได้รู้ว่าเลขานุการหนุ่มวิ่งตามเขามาด้วย ภามหันกลับไปมองทางอันรดาอีกหนถึงได้เห็นว่าเธอยกโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสาย สองสามนาทีต่อมาก็มีผู้ชายอีกคนซึ่งน่าจะมาวิ่งออกกำลังกายเช่นกัน วิ่งมาถึงจุดที่เธอยืนอยู่ และด้วยเพราะอยู่ในระยะไกลเกินไป ภามจึงไม่ได้ยินเสียงสนทนา แต่เขาคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว ถึงได้เดินกลับไปที่รถ
แฟรงค์รีบเดินมาเปิดประตูให้ ครั้นกลับเข้ามานั่งในรถเรียบร้อย ภามกลับสั่งให้ไปจอดรถที่ลานจอดรถของสวนสาธารณะ จากนั้นออกคำสั่งอีกว่า
“แฟรงค์ลงไปเชิญคุณอันรดามาขึ้นรถ”
“ครับ?” ชายหนุ่มเจ้าของชื่อตอบรับด้วยเสียงสูงคล้ายไม่เข้าใจ
“ต้องให้พูดซ้ำหรือ”
“ครับ ๆ ลงไปเดี๋ยวนี้แล้วครับ” แฟรงค์เปิดประตูรถพร้อมก้าวเท้าลงไปทันที ระหว่างนั้นชายหนุ่มจึงนั่งทำงานอ่านอีเมลไปพลาง สลับกับการดูนาฬิกา
