Chapter 4
1767 คำ
เช้าวันต่อมา...
เอวาในชุดเรียบร้อยกำลังรวบผมอยู่หน้ากระจก เธอใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์สวมรองเท้าผ้าใบเพราะวันนี้ท่านประธานจะพาเธอไปฝึกขับรถ จำเป็นต้องแต่งชุดให้คล่องตัวง่ายที่สุด เสียงกดออดดังขึ้นข้างนอก หญิงสาวรีบลุกขึ้นเดินออกไปเปิดประตูทันที
"สวัสดีค่ะท่านประธาน"
เขายิ้มกว้างออกมาทันทีเมื่อเห็นเอวาในชุดธรรมดาที่ดูดีมากจนน่าตกใจ เป็นเด็กที่น่ารักมากจริงๆ ปากนิดจมูกหน่อยหุ่นดีมากด้วย
"สวัสดีเอวา อ่ะนี่โทรศัพท์มือถือใหม่เปลี่ยนก่อนสิ"
เอวามองถุงในมือของชายหนุ่มก่อนจะทำหน้าลังเลว่าจะรับดีหรือไม่ ไอโฟนรุ่นใหม่มันต้องแพงมากแน่นอนเลย เธอดูราคาตอนเปิดตัวสี่หมื่นกว่าโน่น ได้ฟรีมาหลายอย่างแล้วเธอเกรงใจเขามาก
"คือว่า..."
"ได้มาฟรีจริงๆจะคิดมากทำไม อ่ะเอาไปเปลี่ยน"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรับถุงมาถือไว้ในมือ เธอเดินไปนั่งตรงโซฟาเปิดกล่องแกะดูก่อนจะร้องว้าวออกมาเมื่อมันเป็นสีที่เธอชอบ
"สวยจัง"
"เปลี่ยนสิเดี๋ยวจะพาไปซื้อเคสใหม่ด้วย ติดฟิล์มให้เรียบร้อยจะได้ไม่ต้องกลัวหน้าจอแตก"
"ค่ะ"
ธารันมองหญิงสาวอย่างเอ็นดูทุกอิริยาบถมันช่างน่ามองเสียจริง เอวาหยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมาดูอย่างสงสัย ชายหนุ่มเห็นก็ตาโตอย่างตกใจก่อนจะรีบไปแย่งมาทันที
"หาตั้งนานอยู่นี่เอง"
คะ.. ใบเสร็จอะไรเหรอคะ"
เอวาเอ่ยถามอย่างสงสัย เขารีบพับเก็บใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะยิ้มออกมา
"อ่อ ใบเสร็จซื้อของอ่ะเอาไปใส่ไว้ตอนไหนก็ไม่รู้หาตั้งนานนะเนี่ย"
"อ่อ ค่ะ"
หญิงสาวไม่ติดใจสงสัยอะไรสลับซิมโทรศัพท์ให้เรียบร้อยก่อนจะลองเปิดใช้งาน ตัวเธอเองไม่ได้ใช้งานอะไรมากมายหรอก มัวแต่ทำงานแม้แต่เกมยังไม่เคยเล่นเลย
"โอเคใช้ได้มั้ยเอวา"
"ใช้ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับโทรศัพท์ใหม่ เอวาจะรักษาอย่างดีที่สุดเลยค่ะ"
"จ้ะ งั้นเราไปกันเลยมั้ย ไปหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยไปเรียนขับรถกันผมหิวแล้ว"
เอวาพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบของที่จำเป็นติดตัวไป ทั้งสองคนเดินลงมาขึ้นรถก่อนจะพากันไปยังร้านอาหารที่เขาเลือกไว้ เป็นร้านอาหารไทยธรรมดาไม่หรูหราอะไรเพราะเขาไม่อยากให้เอวารู้สึกไม่ดี ค่อยๆเรียนรู้กับสังคมไปเรื่อยๆอนาคตเธอจะชินไปเอง
"กินอะไรดีเอวา"
"เอวากินได้หมดเลยค่ะ ท่านประธานเลือกเองก็ได้"
"งั้นเอาเป็นเซตที่มีให้เลือกแล้วกัน ขี้เกียจเลือกล่ะ"
เขาหันไปสั่งพนักงานให้เรียบร้อยก่อนจะชวนหญิงสาวคุยนั่นนี่เพื่อให้รู้จักกันมากขึ้น พอเริ่มสนิทกันเอวาเป็นผู้หญิงที่คุยเก่งมากคนหนึ่ง และเวลาที่เขาบ่นอะไรที่มันหัวเสียเธอจะเป็นคนห้ามปรามเขาตลอด
"เอวากินได้มั้ย"
"ได้ค่ะอร่อยมากเลย"
เขาเอ่ยถามหญิงสาว ดูท่าทางจะกินน้อยพอสมควร เค้าเรียกว่ากินอาหารอย่างกับแมวดม มิน่าล่ะตัวเล็กนิดเดียวเอง
"กินเยอะๆจะได้โตไวๆ"
"เอวาโตได้แค่นี้แหละค่ะท่านประธาน เคยกินมากกว่านี้มันก็ไม่อ้วน"
"ก็ควรจะบำรุงตัวเองหน่อย กินไปเถอะอยู่กับผมรับรองว่าไม่มีน้ำหนักลง"
เขาอมยิ้มก่อนจะตักนั่นนี่ให้เธออย่างเอาใจ เอวายกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มอย่างไม่รู้จะตอบแทนยังไง เขาใจดีกับเธอมากจริงๆ
"ขอบคุณนะคะที่ใจดีกับเอวามากขนาดนี้"
"เลิกไหว้ผมสักที นึกซะว่าผมเป็นพี่ชายอีกคนแล้วกัน คุณบอกเองนี่ว่าชีวิตที่ผ่านมาก็ตัวคนเดียวตลอด ให้ผมเป็นพี่ชายได้ป่ะ"
เอวาพยักหน้าทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ถ้าเขาไม่รังเกียจที่เธอไม่มีอะไรก็ยินดีที่จะมีคนที่คุยอะไรด้วยได้บ้าง เมื่อก่อนมีอะไรก็คุยกับพี่มาร์คแต่ตอนนี้ไม่กล้ารบกวนเขาเยอะเกรงใจ
"ได้สิคะ ใครก็อยากได้พี่ชายใจดีแบบท่านประธานทั้งนั้นแหละ"
"ไม่อยากเป็นพี่ชายอ่ะอยากเป็นอย่างอื่น"
หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มก่อนจะเลิกคิ้วอย่างสงสัย เขายักไหล่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะอมยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี เอวามองชายหนุ่มอย่างมึนงงไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เขากำลังจะสื่อแต่ก็ไม่ติดใจอะไรก้มหน้าทานต่อไปจนอิ่ม
จากนั้นทั้งสองคนก็ขับรถพากันมายังลานกว้าง สามารถฝึกขับรถที่นี่ได้โดยไม่มีรถบนท้องถนนมากวนใจ
"เอวาลองมาฝึกขับสิ ฝึกเกียร์ออโต้ไปเลยใช้งานง่าย ขับรถในเมืองไม่ต้องใช้เกียร์ธรรมดาหรอก ลงมาสิสลับที่นั่งกัน"
เอวาลงจากรถสลับไปนั่งตรงคนขับ วันนี้เขาเปลี่ยนรถมาอีกแล้วอย่าบอกนะว่ารถของคุณพ่ออีก
"คันนี้เกียร์ออโต้รถของคุณพ่อเหมือนกัน ที่เลือกมาเพราะมันคันเล็กขับง่าย มินิคูเปอร์คันจิ๋วราคาเบาๆ ชอบมั้ยแบบนี้ผมว่าเหมาะกับเอวานะ"
"แพงค่ะไม่เหมาะกับเอวา"
"แล้วชอบมั้ย"
หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ เรียกว่าเป็นรถในฝันก็ได้มินิคูเปอร์สีขาวราคาหลักล้านแต่ก็ไม่ได้แพงจนเอื้อมไม่ถึง ถ้าอนาคตเธอทำงานที่นี่แล้วได้เงินเยอะสามารถผ่อนได้แต่คงไม่เอาเพราะซื้อบ้านได้เป็นหลังเลย
"ชอบค่ะสวยดี รถในฝัน แหะๆ"
"งั้นเหรอ อ่ะ ลองขับดูสิการขับเกียร์ออโต้เนี่ยเราต้องใช้แค่เท้าขวานะเท้าซ้ายเก็บไว้ก่อน เราดูข้างล่างนะมันจะมีที่เหยียบอยู่สองอัน ซ้ายเป็นเบรกขวาเป็นคันเร่ง ไหนลองแตะเบรกดู"
หญิงสาวทำตามที่ชายหนุ่มบอกอย่างตั้งใจ เขาสอนเธอให้รู้จักการขยับรถไปหน้าถอยหลัง สอนหญิงสาวด้วยความใจเย็น และข้อดีของเอวาคือเรียนรู้เร็วมากใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงโมงก็ขับไปทางตรงโค้งไปมาได้แล้ว ตอนนี้อยู่ในช่วงที่สอนถอยรถเข้าไปจอด ซึ่งเธอก็ทำได้ดีทีเดียว
"เก่งนะเนี่ยเราหัวไวมาก แบบนี้น่าจะเป็นแล้วแหละ งั้นออกถนนกัน"
"คะ.. ออกถนนเลยเหรอ"
เธอเอ่ยถามอย่างตกใจ ใจหนึ่งมันก็ไม่กล้าเพราะกลัวว่าจะไปเฉี่ยวชนใครเข้าแล้วจะลำบาก
"ไม่ต้องซีเรียสคันนี้ประกันชั้นหนึ่ง ขับไปเลย"
"ก็ได้ค่ะ"
เอวายิ้มออกมาก่อนจะขับไปตามที่ชายหนุ่มบอก เธอเริ่มสนุกบนท้องถนนเพราะมันขับง่ายมาก นึกว่าการขับรถมันจะยากซะอีก
"ขับเข้าไปตรงนี้เลย"
"โชว์รูมรถเหรอคะ"
เอวามองอย่างสงสัยแต่ก็เปิดไฟเลี้ยวเข้าไปตามที่ชายหนุ่มบอก เธอถอยรถเข้าไปจอดตามที่เขาสั่ง ขยับเข้าออกหลายครั้งกว่าจะเข้าที่ มือใหม่ก็งี้แหละใช้เวลานิดหน่อย
"ลงมาสิไปดูรถข้างในกัน"
หญิงสาวนิ่วหน้าอย่างประหลาดใจมีความสงสัยว่าเขาจะเข้ามาที่นี่ทำไมหรือว่าเขาจะซื้อรถใหม่... ทั้งสองคนเดินเข้ามาข้างใน เอวามองรถหรูข้างในตาโตอย่างตื่นเต้น สวยมากเลยอ่ะแต่ราคาก็นะน่าจะแพงอยู่
"คันนี้สวยมั้ยชอบป่ะ"
เชาชี้ไปยังรถมินิคูเปอร์สีขาวตามที่เธอชอบเป๊ะ หญิงสาวเดินวนดูรถก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ
"ชอบค่ะสวยมาก"
"ผมจะซื้อคันนี้ให้คุณขับ แต่มีเงื่อนไขนะ"
เอวามองชายหนุ่มตาโต เขาจะซื้อคันนี้ให้เธอขับอย่างนั้นเหรอ มันแพงเกินไปรึเปล่าแล้วเขาจะซื้อให้เธอทำไมล่ะ
"ซื้อให้ทำไมคะมันแพงมากเลยนะ ถ้าจะต้องใช้จริงๆเอวาใช้รถของบริษัทก็ได้ค่ะ"
"ไม่ได้สิเป็นเลขาต้องมีรถประจำตำแหน่งของตัวเอง แต่ว่ามีเงื่อนไขนะสนใจป่ะ"
"เงื่อนไขอะไรคะ"
หญิงสาวมองชายหนุ่มอย่างสงสัย เขาอมยิ้มก่อนจะขยับเข้ามาใกล้เธอ มือหนาเลื่อนขึ้นไปเกลี่ยปอยผมให้เธออย่างเบามือ หญิงสาวยืนตัวเกร็งไม่รู้ว่าเขาจะให้เงื่อนไขอะไรกับเธอ
"ถ้าเอวาทำงานกับผมครบสามปี รถคันนี้จะเป็นของคุณทันที"
เธอมองเขาอย่างตกใจ ทำงานครบสามปีได้รถไปเป็นของตัวเองเลยเหรอ หูย... น่าสนใจมาก
"หมายถึงว่าเอวาจะได้รถไปเป็นของตัวเองเลยเหรอคะ"
"ใช่สิ แต่ต้องอยู่ถึงสามปีก่อนนะ ตกลงมั้ยครับ"
เอวาเงยหน้ามองสบตากับชายหนุ่มอย่างลังเล สามปีมันก็ไม่นานนะยังไงเธอก็ไม่ได้คิดที่จะลาออกอยู่แล้ว แต่ว่ามันจะได้เยอะกว่าพนักงานคนอื่นไปรึเปล่า ถ้ามีใครรู้จะทำยังไง
"ถ้าพนักงานคนรู้ขึ้นมา.. เอวาว่าท่านประธานจะลำบากนะคะ"
"ไม่สนใจอ่ะเพราะผมให้เฉพาะเลขาคนเดียว และต้องเป็นคุณด้วยถึงจะได้สิทธิพิเศษนี้"
"ทำไมใจดีกับเอวาจัง"
หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัย เขาอมยิ้มไม่พูดอะไรก่อนจะดึงมือเธอไปลองนั่งในรถเช็คนั่นนี่ให้ดูว่าเธอถูกใจรึเปล่า
"โอเคมั้ยคันนี้ หรือเอวาจะไปดูคันอื่น"
"คันนี้เท่าไหร่เหรอคะ"
"ห้ามไปดูราคาสิ ท่องไว้ว่าสามปีมันจะเป็นของคุณแค่นั้นแหละ ตกลงว่ารับข้อเสนอมั้ย"
เขาเอ่ยถามหญิงสาวเสียงหวาน เธอเงียบไปสักพักก่อนจะยิ้มกว้างออกมาทันที
"รับข้อเสนอค่ะ คิกคิก"
"น่ารักที่สุดเลยคุณเลขา งั้นเอาคันนี้นะ"
"ค่ะเจ้านาย"
- ผู้เขียน
