เมื่อกลับมาถึงบ้าน เธอก็ตรงรี่ไปที่หลังบ้าน รีบวักน้ำลูบล้างเนื้อตัวในทันที จากนั้นก็ขัดถูร่างกายตัวเองรุนแรง ให้น้ำช่วยชะล้างคราบสัมผัสอันน่าขยะแขยงของจอร์จ นึกตำหนิตัวเองที่เกือบจะเผลอเอาร่างกายไปแลกกับข้อเสนออันน่าอดสู
เสร็จจากอาบน้ำ โซเฟียแอบย่องเข้ามาในห้องนอนเงียบเชียบ ทอดร่างลงนอนด้วยอารมณ์อันรวดร้าว ครุ่นคิดทั้งน้ำตากับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ ท่าทางจอร์จจะโกรธมาก
โซเฟียไม่รู้ว่าหลังจากนี้…ชีวิตของเธอและลูกจะเป็นเช่นไร ในใจได้แต่ภาวนาถึงปาฏิหาริย์ว่าสักวันเดลจะกลับมา ‘ถ้าพระเจ้ามีจริงและไม่แล้งน้ำใจจนเกินไป ความเมตตาคงตกมาถึงเธอกับลูกสาวไม่วันใดก็วันหนึ่ง’
ดวงตาพริ้มสนิท นิ่งภาวนา น้ำตาเคลื่อนคลอออกมาเป็นสาย การข่มตาหลับจึงไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่ายๆ สำหรับคนที่เพิ่งผ่านเหตุการณ์ระทึกใจมาสดๆร้อนๆ
วันรุ่งขึ้น ที่บ้านของนอร่าห์
แม้เหตุการณ์อันน่าอดสู
