จอร์จแอบทำสีหน้าไม่พอใจ รู้สึกเหมือนโดนหักหน้า
“เสร็จธุระแล้วใช่ไหมจอร์จ…จะได้กลับเสีนที” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถถาม
“ครับ” จอร์จพยักหน้า
คริสโตเฟอร์ละสายตาจากใบหน้านิ่วของทนาย เปลี่ยนไปมองสองแม่ลูกที่กอดกันกลมด้วยความดีใจ
ชายหนุ่มหันมาส่งยิ้มเรียบๆให้เธอ ซาบรีน่ารู้สึกได้ว่าดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝันของเขานั้นอ่านได้ยาก มันดูหวานและเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ก็จริง หากก็ซ่อนประกายเพลิงเอาไว้ข้างใน
กังวานเสียงของเขาดูคล้ายจะอบอุ่นเป็นมิตร ทว่าก็เจือเอาไว้ด้วยความกร้าวแกร่งในน้ำเสียง เมื่อครู่ที่เขาออกคำสั่ง แม้แต่จอร์จก็จำต้องเออออ ยอมตาม ไม่กล้าขัดในสิ่งที่เขาสั่ง
เมื่อลับจากสายตาของคริสโตเฟอร์ ทนายแอบส่ายหน้าเบาๆ เมื่อธุระที่โจนาธานผู้เป็นนายสั่งให้มาจัดการนั้นไม่บรรลุตามเป้าหมายที่ตั้งใจเอาไว้ แต่เมื่อคริสโตเฟอร์ผู้เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของโจนาธานเป็นคนขอเอาไว
