EP12
ฉันไม่สนใจคำพูดของเขารวบรวมแรงทั้งหมดแล้วบิดแขนออก อยากจะทำอะไรก็ทำ ฉันจะหาหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์ของพี่ภูให้ได้แล้ววันนั้นทุกอย่างมันจะจบลงสักที
"พี่อยากจะทำอะไรก็ทำเลยค่ะ หนูห้ามพี่ไม่ได้อยู่แล้ว"
"…" ใบหน้าของเขายังคงไร้ความรู้สึกมีเพียงแววตาคู่นั้นที่ฉายแววลุกโชนคล้ายกับจะแผดเผาฉันด้วยสายตา
"แล้วก็ช่วยอยู่ใครอยู่มันด้วยนะคะ หนูไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเรารู้จักกัน" ฉันบอกเพียงเท่านั้นก็รีบเดินหนีห่างออกมาจากเขา ไม่อยากต่อปากต่อให้เสียเวลา ทำไมต้องมาด้วยนะรุ่นพี่ปีสามมีตั้งเยอะ จะให้อยู่ดีๆสักวันไม่ได้เลยรึไง
"แกเป็นอะไรอ่ะขวัญทำไมหน้าตาดูหงุดหงิดขนาดนั้น" พอเดินกลับเข้ามาที่เต็นท์โยเกิร์ตที่กำลังงัวเงียอยู่ก็ถาม
"เจอคนประสาทนิดหน่อย"
"ใครหรอ" เธอเด้งตัวขึ้นมาเหมือนอยากรู้นักหนา
"รุ่นพี่ ไม่รู้จักเหมือนกัน"
"เขาชอบแกรึเปล่าาาา"
"ไม่มีทางหรอก"
"พวกผู้ชายปากแข็งชอบเข้าหา
