ใบหน้าของผู้ฟังพลันถอดสี หากก็เลือกที่จะสลักคำเตือนนั้นไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ “ขอบคุณคุณหนูรองที่สั่งสอน”
เจ้าของร่างบางทอดมองซูเอิน ภายภาคหน้าหลังจากจางเหม่ยแต่งงานไปแล้ว ซูเอินก็มีหน้าที่คอยรับใช้หญิงสาวในพื้นที่ห่างไกล หากช่วยให้นางมีไหวพริบมากขึ้นก็เท่ากับว่านางจะเป็นประโยชน์ต่อจางเหม่ยด้วย
“นำทางข้าไปพบพี่หญิงใหญ่เถิด”
ซูเอินค้อมศีรษะรับคำสั่งแล้วรีบพาหญิงสาวไปยังเรือนของคุณหนูใหญ่ซึ่งอยู่ห่างออกไปพอสมควร
ครั้นจางเหนียนเดินทางไปถึง โจวอี๋ก็เดินออกมาจากห้องนอนของจางเหม่ยพอดี ใบหน้าของฮูหยินสี่มีเค้าความอิดโรย ทว่ากลับยกยิ้มต้อนรับจางเหนียนอย่างอบอุ่น
“ข้าว่าจะไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสียหน่อย คุณหนูรอง ในระหว่างนี้ท่านช่วยอยู่เป็นเพื่อนเหม่ยเอ๋อร์ได้หรือไม่”
นางยิ้มรับแล้วบอกโจวอี๋ว่าไม่ต้องกังวล เมื่อซูเอินเปิดประตูห้องนอน จางเหนียนก็สัมผัสได้ว่ากลิ่นคาวเลือดเมื่อช่วงเย็นถูกแทนที่ด้วยกล
