ยี่สิบเก้า
นัดหมาย
ท้องถนนของเมืองหลวงมีผู้คนและรถม้าสัญจรไปมาอย่างคับคั่ง ดวงตะวันที่เคลื่อนเข้าสู่ตำแหน่งกลางศีรษะทำให้แดดค่อนข้างแรง ผู้คนที่เดินสวนกันไปมาต่างถือร่มกระดาษหลากสีสันเป็นภาพที่มองแล้วเพลิดเพลินเป็นอย่างยิ่ง
หน้าโรงเตี๊ยมชื่อดังในเครือกิจการตระกูลจางมีรถม้าคันหนึ่งแล่นมาจอดเทียบ ตราสัญลักษณ์ของตระกูลจางซึ่งเป็นรูปสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดสีเลือดหมูโดดเด่นดึงดูดสายตาจากทั่วสารทิศ ร่างที่ก้าวลงมาจากรถม้าส่งผลให้ผู้คนพากันครึกครื้นตื่นเต้นกันกว่าเดิม
“นั่น...นั่นมิใช่คุณหนูรองแห่งสกุลจางที่กำลังโด่งดังหรอกหรือ”
“พอได้เห็นใกล้ๆ แล้วเหมือนนางจะสวยกว่าที่ผู้อื่นเขาลือกันไว้เสียอีก”
“ปกติคุณหนูรองไม่ชอบออกมาข้างนอกนี่นา นางนัดหมายกับผู้ใดไว้กัน?”
แม้จะได้ยินเสียงผู้คนพูดถึงตนในระยะใกล้ แต่สีหน้าเรียบเฉยของจางเหนียนก็มิได้แปรเปลี่ยน ร่างบางในชุดสีเหลืองอ่อนประดับด้วยผ้าโปร่งสี
