ครื้มมม ครึมมมม
เมื่อเธอกำลังปูผ้าปูที่นอนให้เรียบร้อย จะได้มาถ่ายรูปเพื่อนำไปโปรโมท ก็มีเสียงฟ้าร้องดังขึ้น ทำให้เธอต้องเดินออกมาดู ก็เห็นว่าฝนกำลังจะตกจริงด้วย
ด้วยที่เธอก็ไม่ได้เอาอะไรติดตัวมา แม้กระทั่งโทรศัพท์ เวลาตอนนี้กี่โมงแล้วก็ไม่รู้ น่าจะบ่าย 4 โมงละมั๊ง แล้วเธอก็รีบเดินออกไปหาลุงเจิม จะได้ชวนกลับก่อนฝนจะตก เพราะคิดว่าคนที่เสียเวลาพาเธอมาที่นี่คงจะกลับไปแล้ว
"ลุงเจิมคะ ลุงเจิมมม กลับกันเถอะค่ะฝนจะตกแล้ว"
ไม่มีการตอบรับอะไร ไม่เห็นลุงเจิมอยู่แถวนั้นด้วย แล้วลุงเขาไปที่ไหน นี่ฝนก็จะตกแล้วด้วยสิ
เธอก็เดินหารอบๆ ไม่เจอ ว่าจะเดินไปที่รถก็คิดว่า ถ้าฝนตกลงมาจะอันตรายเกินไป จะหาที่หลบฝนยาก เธอเลยเดินกลับมากระท่อมหลังแรกตามเดิม เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ตกใจอยู่ไม่น้อย
"คุณ" เป็นขุนเขาที่นั่งพิงเตียงนอนอยู่
"ทำไม" เขาถามอย่างไม่รู้ไม่ชี้อะไร
"ฉันหาลุงเจิมไม่เจอค่ะ"
"กลับไปแล้ว" เขาต
