ร่างบางที่ได้ยินเช่นนี้ถึงกลับทำตัวไม่ถูกเหตุใดเขาถึงกล้าเอ่ยออกมา นางไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยออกมาตรงๆกับนางเช่นนี้ ''ทะ..ท่านพี่'' เฉินลู่เจินหันไปมองหน้าคนตัวเล็กตอนนี้นางหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศไปแล้ว ''แล้วเจ้าล่ะยังชอบข้าเช่นเดิมหรือไม่''
''ขะ..ข้าก็ชอบท่านพี่เจ้าค่ะ'' เฉินลู่เจินที่ได้ยินเช่นนั้นก็ค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้คนตัวเล็กมากขึ้น ''ข้าขอจูบเจ้าได้หรือไม่เยียนเอ๋อร์'' ยังไม่ทันที่ร่างบางจะเอ่ยตอบเฉินลู่เจินก็ก้มหน้าไปจูบนางอย่างไม่ทันตั้งตัว
''อื้อ''
เขาค่อยบรรเลงลิ้นลงไปในปากของหญิงสาว จากที่จูบอ่อนหวานก็กลายเป็น เร่าร้อน ต่างคนต่างจูบตอบกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของพวกเขาติดพันกันอย่างพัลวัน ร่างบางถึงกับสะดุ้งเสียวสะท้านพร้อม กับเสียงครางยาวในลำคออย่างทันที...
"อื้อ อื้อส์ ....อ๊ะพอก่อน ท..ท่านพี่ น้องหายใจไม่ออก อะ อ๊าาาา!'' ร่างบางทุบตีหน้าอกร่างสูงเบาๆ
''อื้อ ... อืม''
''อื้อๆ
